ΤΟ ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ...

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΠΟ.

Το ευ αγωνίζεσθαι είναι μεγάλη λέξη.

Και θέλει τόπο να σταθεί.

Να απλώσει την ψυχή της

Στην ελευθερία.

Διδάσκεται σε μέρη με παιδιά

Που παίζουν ευτυχή

Και χορτασμένα.

Όχι στο φόβο και στην κρύα γωνιά

Πολέμων και στρατών.

Όχι σε απελπισμένες βάρκες

Που τις βουλιάζουν μεσοπέλαγα

Οι κερδοσκόποι.

Όχι σε απόλυτες και μόνες

Ατραπούς  τυράννων.

Ούτε σε  σκοτεινούς διαδρόμους

Διαπλεκομένων υπουργείων.

Το ευ αγωνίζεσθαι

Ζητά συγγνώμη απ΄ την ανέχεια.

Την κατακραυγή

Για τον άλλο θεό που προσκυνάς

Σε άλλη γλώσσα.

Με άλλο ένδυμα

Και ίδιο πόνο.

Είναι πανάρχαια πληγή

Στην καθημαγμένη ιστορία

Έρχεται από μέρη με νερά

Ελιές και πεύκα.

Πλαγιάζει σε ναούς

Βωμούς και στάδια

Κυματιστά στον ήλιο.

Το ευ αγωνίζεσθαι

Εναγωνίως  

Πασχίζει για το ευ

Ασπίδα και Πυγμή του.

Υ.Γ:  Στην  εποχή της κρίσης και των πολέμων , το ευ αγωνίζεσθαι πρέπει να διδαχθεί σωστά στους μαθητές. Με τις προϋποθέσεις του και την πραγματική του ουσία.

                                     ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ