Το να αναλάβεις να ανεβάσεις μια σχολική θεατρικη παρασταση έχει πάντοτε ένα τεράστιο ρίσκο... Να σου βγει η ψυχή.. Και ένα ακόμα μεγαλύτερο... Να βγαλεις την ψυχη άλλων..
Φέτος έγιναν και τα δύο..
Και το ταξίδι, άσχετα με τις εμμονές του Καβάφη, συχνά δεν είναι καθολου μαγικό... Εχει γκρίνια, ακεφια , απουσιες, χαμένες ατάκες, φωνές, επαναληψεις.. Ξαναπεστο, Ξανατραγουδησε, ΑΧ θεε μου που έχω μπλέξει, θέλω να τα παρατήσω τώρα.. Να αράξω το Σαββατοκυριακο σαν όλους τους νορμάλ ανθρώπους...
Το μόνο που σε σώζει τελικα
Ειναι:
Μια μεγάλη τρελα που κουβαλάς στο κεφάλι σου και το οτι υπάρχουν κάτι περίεργα παιδια και (μεγάλοι που νιώθουν ΠΑΙΔΙΑ) και κουβαλάνε κι αυτοί ακριβώς την ίδια τρέλα...
Γιατι θελει τρελα.. Πολλη τρελα..
Να κανεις κάτι που μπορεί να πάει.. απλως χάλια.. Η μέτρια... Η κααααλα.... Η πολυ καλα τη μία φορά... Λιγότερο καλά την άλλη... Και να μην έχεις πάει και σε μια Ιταλία βρε αδελφέ... Να πεις πως άλλαξες και τον αέρα σου....
Ομως....
Η Γιουλη, η Νεφελη,η Σιλια, η Μαιρα, ο Αποστολης η Ειρηνη , ο Κωνσταντίνος, ο Μιχάλης, η Νικη, ο Σπύρος, η Χριστίνα, η Μαρια, η Δωροθέα, η Μαριρανια, η Μαιρη, η Ιριδα, ο Βασιλης, ο Νίκος, ο Ανδρέας,
Η Βικτωρια, η Εβελινα και η αλλη Ειρηνη, η Βαλια και η αλλη Μαρια
Αυτο το ολοδροσο μπουκέτο
θα το έχεις πάντοτε στο ανθοδοχειο της ζωης σου ολοζώντανο και μυρωδάτο να σου λέει..
ΜΗΝ παίρνεις τόσο σοβαρά τη ζωή κυρια.. Μην μας πρήζεις.. Χαλάρωσε.. Χαμογέλασε.. Ολα καλα θα πανε.. Και μερικές φορές καλύτερα από ο, τι ονειρεύεσαι....
Σας ευχαριστώ πολύ παιδακια.. Σας λατρεύω.. Κάθε όμορφο και καλό στη ζωή σας..❤️🌹😍❤️
Γιωτα, Αντζελα... Σας αγαπω και σας θαυμάζω.. Και ας γκρινιάζω..
Μεχρι να σβήσει ο ήλιος.... ❤️😍🌹
Αγαπητοί φίλοι, γονείς, συνάδελφοι . Σας ευχαριστούμε πολύ που ηρθατε στην παρασταση μας....🌹🌹🌹
