ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΕΛΑΓΙΑ….
Είμαι ανυπάκουη.
Το λέει και το όνομά μου. Πελαγία.
Ένα μεγάλο πέλαγος τα θέλω μου.
Και
θέλω να τα ζήσω.
Χωρίς φραγμούς και φράγματα και
πρέπει.
Να πίνω τον καφέ και το τσιγάρο μου
Να βγαίνω στο μπαλκόνι όταν γουστάρω.
Να κάνω τους φευγάτους φίλους μου να
ζουν
Σαν να ναι η τελευταία τους μέρα.
Είμαι ανυπάκουη.
Παλεύω με θεριά.
Και πάντα θα χαμογελώ στο τέλος…..
Υ.Γ : Την γνώριζα ως τη
μικρή ψηλόλιγνη αδελφή της Κατίνας, της αγαπημένης φίλης της μικρής μου αδελφής.
Μια εποχή της έκανα και μάθημα. Ιστορία. Ερχόταν πάντοτε με ένα αινιγματικό
χαμόγελο στα χείλη για να μιλήσουμε συνήθως για την αδυναμία της να αποστηθίσει
αυτά που έπρεπε. Τότε το ψυχανεμιζόμουν .Τώρα είμαι σίγουρη. Η Πελαγία ήρθε σε
αυτόν τον κόσμο ,όχι για να παπαγαλίσει αλλά για να δημιουργήσει την δική της γλώσσα
.Να παλέψει με τον δικό της μοναδικό τρόπο τους δαίμονές της και να σταθεί με
αξιοπρέπεια στις επάλξεις αγώνων που μόνο λίγοι έχουν τη δύναμη να αγωνιστούν.
Η ζωή της ήταν μικρή σε διάρκεια αλλά μεγάλη σε ουσία και νόημα. Δεν το έβαλε
ποτέ κάτω. Και με περισσή αξιοπρέπεια δήλωνε.<<Ονομάζομαι Πελαγία Θεοδωροπούλου.
Είμαι λήπτρια υπηρεσιών ψυχικής υγείας και δεν είμαι καθόλου επικίνδυνη.>> Καλό ταξίδι
Πελαγία μου..Φίλησέ μου τον Βασίλη μου… Αυτός θα σε καταλάβει περισσότερο από
όλους..
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
