ΧΑΙΡΕ Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΙΝΩΝ..

Το τυφλό αγόρι και οι σύγχρονοι Οιδίποδες.

Χτές, φουριόζα πάλι, κατέβαινα τη Μαιζώνος, μεσημέρι, για να πληρώσω τους λογαριασμούς μου. Απελπισμένη έκανα πράξεις ,πρόσθετα ,αφαιρούσα, τίποτα δεν πολλαπλασιαζόταν. Το μυαλό μου ταξίδευε σε χίλια μονοπάτια. Τι είπαν , τι είπα , τι έπρεπε να πω…. Ξαφνικά είδα ένα αγόρι περίπου στα δεκαπέντε, όσο κι ο γιος μου, να ανεβαίνει την ίδια  πλευρά του πεζοδρομίου κρατώντας το άσπρο μπαστούνι του. Ολική τύφλωση. Πίσω του μια νέα κοπέλα, η δασκάλα του ,του εξηγούσε με σιγανή διακριτική φωνή πως θα περπατά με το μπαστούνι του χωρίς κίνδυνο, αποφεύγοντας τα εμπόδια. Το πρόσωπο του αγοριού ήταν έντρομο. Έτσι μου φάνηκε . Τραβηγμένοι οι μύες του προσώπου του, τεταμένη η προσοχή του στους θορύβους του δρόμου και στις φωνές περπατούσε κουνώντας δεξιά- αριστερά, χαμηλά –όπως του έλεγε η δασκάλα του- το ολοκαίνουργιο άσπρο μπαστούνι του. Σταμάτησα να σκέφτομαι μπροστά στο θέαμα που μου φάνηκε συνταραχτικό .Του παιδιού που προσπαθούσε να δει, ενώ δεν βλέπει. Να δει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Κουνώντας  δεξιά και αριστερά το μπαστούνι που ίσως διάλεξε γι αυτόν με περισσή φροντίδα η μητέρα του, αποδεχόμενη το γεγονός ότι ποτέ δεν θα δουν μαζί ένα ηλιοβασίλεμα… Προσπαθούσε να δει. Να ζήσει χωρίς τα μάτια του. Έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά και περπάτησα για ένα λεπτό. Βρέθηκα στο κενό. Αν και το γνωρίζω αυτό το συναίσθημα, πάντοτε είναι εξίσου τρομαχτικό. Γύρισα πίσω μου. Το αγόρι και η δασκάλα του προχωρούσαν αργά με την ίδια ρυθμική σχεδόν περπατησιά που ενώνει τους ανθρώπους που στοχεύουν σε κάτι σπουδαίο. Συχνά με τα μάτια μας δεν βλέπουμε και με τα αυτιά μας δεν ακούμε.. Ή κάνουμε πως δεν βλέπουμε..Αγνοούμε επιδεικτικά τους άλλους και την αλήθεια..Και δεν προσπαθούμε καν να αποκτήσουμε μια άλλη οπτική..Τα πολυθρύλητα λόγια από τον Οιδίποδα μου ήρθαν στο μυαλό :

              

            ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

      Λέγω λοιπόν σ’ αισχρότατη πως ήλθες σχέσιν

      με τους στενούς σου συγγενείς·  και δεν γνωρίζεις

      πόσο κακή είναι η θέσις σου.

       ΟΙΔΙΠΟΥΣ

      Έννοια σου κι ατιμώρητος δεν θ’ απομείνης.

       ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ

      Βέβαια, σαν έχη δύναμιν κάποια η αλήθεια.

       ΟΙΔΙΠΟΥΣ

      Μέσα σου δεν ευρίσκεται η αλήθεια εσένα,

      τυφλός και στα μάτια και στ’ αυτιά και στον νουν είσαι.

Στο χωρίο αυτό ο Οιδίποδας αποκαλεί τον Τειρεσία τυφλό στα μάτια ,στα αυτιά και στο μυαλό. Όλοι γνωρίζουμε όμως  ποιος είναι ο πραγματικά  τυφλός κι ας βλέπει. Με τον πιο επώδυνο τρόπο θα το ανακαλύψει μόνος του. Και με απαράμιλλο θάρρος θα βγάλει τα μάτια του. Στην κυριολεξία.

                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΑΓΝΩΣΤΗ ΛΕΞΗ...

Δύσκαμπτοι άνθρωποι.

Δεν επιτρέπουν θαύματα

Το Σάββατο.

Τείνουν το δάκτυλο

Στους άλλους.

Συνήθως θρησκευόμενοι

Με υπέρτατο θεό

Τον εαυτό τους.

Δύσκαμπτοι άνθρωποι.

Αγέρωχοι

Θέτουν κανόνες.

Δεν υπάρχουν

Χωρίς το Πρέπει.

Όχι των άλλων.

Το δικό τους.

Δύσκαμπτοι άνθρωποι.

Αυστηροί

Με τα μικρά.

Ουδόλως ανεχόμενοι

Αδυναμίες

Ανθρώπινα τρωτά.

Άγνωστη λέξη

Η επιείκεια .

                 ΦΟΥΚΑ ΜΑΡΙΑ

ΤΟ ΘΗΡΙΟ...

Ήρθε η στιγμή  των σιωπηλών καιρών.

Των ύποπτων , δειλών, μοναχικών  συνάξεων .

Των   συνελεύσεων που χάσκουν άδειες

 Σε εγκαταλελειμμένα θέατρα, σε δρόμους

 Που πουθενά δεν πάνε. Επιστρέφουν.

Ήρθε η εποχή των κραυγαλέων τίποτα.

Προετοιμάστηκε κατάλληλα εδώ και χρόνια.

Από ειδικούς εντεταλμένους κήνσορες

 Με ένα καλό κομπόδεμα, καλοφαγάδες.

Σε άδειες, ρυπαρές πλατείες υπομονετικά

Το πισωγύρισμα σε άλλο αιώνα ελπίζει

 το Θηρίο. Που Θεό κάνει τον καλύτερο

Τον πιο προσοδοφόρο. Τον πιο νέο.

Και τον πιο κακοπληρωμένο εντέλει.

Και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε

Ποιος θα φαγωθεί. Ποιος θα γενεί θυσία.

Εκείνος που στην δύναμή του ελπίζοντας

Δικαίωση προσμένει από το Θηρίο

Πολύ μακριά απ΄ τους πολλούς και τον αγώνα.

                             

                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Υ.Γ:Το αφιερώνω σε όσους δεν απεργούν σήμερα.

ΔΡΟΜΟΙ ΚΛΕΙΣΤΟΙ...

Απέραντοι δρόμοι στρογγυλοκάθισαν σε σταυροδρόμια.

Ανοίγονται κλειστοί μπροστά μας.

Σπάζουν οι πέτρες, χαλίκια μπαίνουνε στα πόδια μας

Παραμονεύουν βράχοι .

Σαν φράχτης έκλεισαν ανήσυχες οι μέρες  τα χωράφια μας.

Ούτε ένα δέντρο να κρυφτείς.

Πληγώνουν οι  ματωμένες  αμυχές   αδιάκοπων ονείρων

Που πάντα μένουν όνειρα.

Όμως  τη θάλασσα , τα δέντρα ,τα βουνά που ονειρευτήκαμε

Που πλάσαμε μερόνυχτα γαλάζια

Δεν γίνεται  πια να τα ξεχάσουμε, γιατί μας πήρανε μαζί τους.

Χούφτες αστέρια σώριασαν το ασήμι τους

Στις χαραμάδες ενός κόσμου που μας είναι οικείος .

Εκεί θα ζήσουμε, αποφασίσαμε .

Μαζί με τα φαντάσματα του άλλου δρόμου που μας προσπέρασε

Όταν εμείς για λίγο ξεχαστήκαμε.

                                                           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ...

ΧΑΙΚΟΥ

Πού να μαζεύεις 
τα χίλια κομματάκια 
του κάθε ανθρώπου.

          

                    ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Υ.Γ: Τρεις στίχοι, όλο το νόημα του κόσμου. Οι άνθρωποι και τα χίλια τους κομμάτια. Που να τα μαζεύεις… λέει ο ποιητής.. Ίσως τελικά να μην αξίζει και τον κόπο… Άραγε από δω η φράση , μάζεψα τα κομμάτια μου; Μπορεί…                       

                                                       

                                                                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

       

Η ΤΕΧΝΗ...

Η Τέχνη

Δεν ταιριάζει

Στους δειλούς

Τους λιποτάκτες

Τους συνετούς ανθρώπους.

Δεν συμβαδίζει

Με δήθεν

Ευυπόληπτους

Και φρόνιμους νοικοκυραίους.

Που προβλέπουν

Καταστροφές

Και εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες.

Η Τέχνη

Δεν υποκύπτει σε πιέσεις.

Δεν δικτυώνεται

Η ΤΕΧΝΗ.

Λυγμούς ακούει

Ενοχές

Γιατρεύει

Σε βουβά και μόνα

Ακροατήρια

Σε κακοπληρωμένες παραστάσεις

Σε κρύες πλατείες

Πορφυρών μοναχικών θεάτρων.

Η Τέχνη αναπνέει για την ίδια Τέχνη

Την πανάρχαια .

Αυτή που φόβο και έλεον έχει

Για τους ανάξια πάσχοντες

Τα θύματα, τους θύτες.

Αιδώς

Και Πάθος

Έκπληξη, Κατάπληξη, Αισχύνη

Έρωτας, Τύψη

Και Θεός 

Ζωή και Θάνατος.

Όλα μονιάζουνε στην Τέχνη.

                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΑΛΗΤΕΥΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ....

Δεν έμαθα ποτέ να μη θυμάμαι.

Βλέμματα, τόπους, όνειρα, τραγούδια, ανθρώπους.

Δρόμους που περπατούσα σε χλομούς καιρούς.

Σε σκοτεινές χαράδρες πάντα.

Δεν έμαθα ποτέ μου να ξεχνώ.

Λέξεις ,εικόνες, καταιγίδες, λόγια, θεραπείες

 Σεισμούς, βροχές , το γέλιο σου , τον ήχο

Της φωνής σου.

Μεγάλο πρόβλημα. Ασύμφορο και προπαντός θνητό.

Πάντα αλήτευα σε ξεχασμένα πράγματα.

Εκείνα αγαπούσα .

Πάντα.

(Μα έλα τώρα.Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει.)

                                                         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΤΣΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ;

Ἐπὶ σκηνῆς
Δ´

Ἡ θάλασσα- πῶς ἔγινε ἔτσι ἡ θάλασσα;
Ἄργησα χρόνια στὰ βουνὰ-
μὲ τύφλωσαν οἱ πυγολαμπίδες.
Τώρα σὲ τοῦτο τ᾿ ἀκρογιάλι περιμένω
ν᾿ ἀράξει ἕνας ἄνθρωπος
ἕνα ὑπόλειμμα, μιὰ σχεδία.

Μὰ μπορεῖ νὰ κακοφορμίσει ἡ θάλασσα;
Ἕνα δελφίνι τὴν ἔσκισε μία φορὰ
κι ἀκόμη μιὰ φορὰ
ἡ ἄκρη τοῦ φτεροῦ ἑνὸς γλάρου.

Κι ὅμως ἦταν γλυκὸ τὸ κύμα
ὅπου ἔπεφτα παιδὶ καὶ κολυμποῦσα
κι ἀκόμη σὰν ἤμουν παλικάρι
καθὼς ἔψαχνα σχήματα στὰ βότσαλα,
γυρεύοντας ρυθμούς,
μοῦ μίλησε ὁ Θαλασσινὸς Γέρος:
«Ἐγὼ εἶμαι ὁ τόπος σου
ἴσως νὰ μὴν εἶμαι κανεὶς
ἀλλὰ μπορῶ νὰ γίνω αὐτὸ ποὺ θέλεις».

                                      ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ..( Σμύρνη 1900- Αθήνα 1971)

Υ.Γ: Να προστατέψουμε, πρέπει, την  ΟΥΣΙΑ.. Χαθήκαμε στην επιφάνεια των πραγμάτων.  Σε απαιτήσεις που στέκονται σε εικόνες ψεύτικες και στιγμιαίες ματιές. Εμείς όμως είμαστε δάσκαλοι. Δεν μετράμε κεφάλια. Μετράμε ψυχές. Και κάθε άνθρωπος έχει τη δική του θάλασσα. Κι ας άργησε χρόνια στα βουνά. Το ποίημα αυτό το αγαπώ για πολλούς λόγους. Ένας είναι η αυτοπεποίθηση και η δύναμη των τελευταίων στίχων του.. Τη χρειάζομαι. Ίσως να μην είμαι κανείς αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις.

                                                                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

ΜΕΝΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΥ....

ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ.....

Ήταν μεγάλοι οι καιροί, μικροί οι άνθρωποι.

Σκιές επόπτευαν στους δρόμους

Με καλυμμένο πρόσωπο

Και δε μιλούσαν.

Απίστευτη σκιώδης τρικυμία

Σε δήθεν ήρεμα ακροατήρια

Σκυφτά και νυσταγμένα.

Συνάξεις με καλό σκοπό.... ελεφάντων.

(Πίσω από το δάκτυλό τους κρύβονται)

                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Υ.Γ: Δεν έχω τίποτα με το συμπαθές αργοκίνητο ζώο.Αντίθετα ,νομίζω ότι εκπέμπει σοφία και δύναμη. Οι χοντρόπετσοι άνθρωποι όμως, που τίποτα δεν τους συγκινεί, τίποτα δεν τους διαπερνά, αρκεί να κάνουν τη δουλίτσα τους στον ερμητικά κλειστό για τους κοινούς θνητούς μικρόκοσμό τους, μου είναι επιεικώς ανυπόφοροι...και βαρετοί...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟ ,ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ......

Στίχοι –μουσική :Σωκράτης Μάλαμας.

Τίποτα δε χάθηκε
ποτέ από κανέναν
ούτε ένα αστέρι
δε ξεστράτισε ποτέ.

Κανένας δεν υπέφερε
για πάντα στα χαμένα
κανείς δεν πέθανε ποτέ
ωραίε μου εαυτέ.

Κι αν είναι λόγια δύσκολα
είναι τ’ αγαπημένα
κι αν τα πιστεύεις γεια χαρά
και φεύγω ήσυχα.

Τίποτα δεν πέρασε
ούτε και θα γυρίσει
όλα συμβαίνουν τώρα
όλα σε μια στιγμή.

Παράφορη εποχή
κι η μέρα όμορφη
η μέρα δύσκολη
μια πρόκληση ζωής
αθάνατοι θνητοί.

Υ.Γ:  Κάθε τι που τελειώνει είναι για τον άνθρωπο πρόκληση ζωής . Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Και αγαπημένο..Και αφού κανένα αστέρι δεν ξεστράτισε ποτέ , αφού κανένας δεν υπέφερε για πάντα στα χαμένα, υπάρχει πάντα ελπίδα. Αρκεί να είμαστε ο ένας για τον άλλο..Κανένας μόνος του. Το υπόσχομαι….

                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΤΡΩΝ....ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΓΙΟΡΤΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ...

Το 2ο Γυμνάσιο της Πάτρας στην οδό Μαιζώνος και Τριών Ναυάρχων παρουσίασε μία αξιόλογη και πραγματικά συγκινητική γιορτή για την 41^η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Αξιόλογη γιατί η γιορτή δεν επικεντρώθηκε μόνο στα γεγονότα και τα σημαντικά μηνύματα για ελευθερία και δικαιοσύνη της εξέγερσης των φοιτητών το1973 αλλά εμβάθυνε ουσιαστικά "στα πολλά πρόσωπα του Φασισμού", όπως ήταν και ο τίτλος. Μία σύντομη αλλά πάρα πολύ περιεκτική εξέταση του φαινομένου "Φασισμός" έκαναν οι μαθητές καθώς ασχολήθηκαν με την συγκεκριμένη έννοια, που τόσο έχει βασανίσει τη χώρα μας, και όχι μόνο, στις διάφορες καταστάσεις της ιστορίας μας.

Ξεκίνησαν, λοιπόν από την Χιτλερική Γερμανία, συνεχίζοντας με τη Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα, την περίοδο της Δικτατορίας 1967-73 και καταλήγοντας στις διάφορες μορφές φασισμού της σημερινής εποχής.

Από το ρατσισμό και τους μισάνθρωπους έως και κάνοντας αναφορές στην πολιτική ζωή του σήμερα. Αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εύκολα, ουσιαστικό μάθημα ιστορίας, διανθίστηκε με αξιόλογα βίντεο σχετικά με την ενότητα στην οποία αναφέρονταν κάθε φορά. Πραγματικά συγκινητικές εικόνες, που δυνάμωναν και συγκινούσαν σε συνδυασμό με τα κείμενα.

Επίσης, η συμμετοχή της χορωδίας εξαιρετική με τραγούδια σχετικά με την περίοδο της εξέγερσης του '73. Ένα μάθημα ιστορίας, αλλά στην πραγματικότητα, ένα μάθημα ζωής για όλους, γιατί οι μαθητές της Δευτέρας του 2ου Γυμνασίου, έδειξαν σε όλους, οτι γεγονότα και έννοιες επαναλαμβάνονται μέσα στα χρόνια και καλό και χρήσιμο θα ήταν να μην τις ξεχνάει κανείς. Υπεύθυνες καθηγήτριες οι κυρίες Μαρία Φούκα και Κατερίνα Κουνάβη. Υπεύθυνη καθηγήτρια της χορωδίας και ορχήστρας η κυρία Ελένη Σερέτη. Την επιμέλεια των σκηνικών είχε η καθηγήτρια Κατερίνα Σκαρπέντζου.Την επιμέλεια ήχου είχε ο μαθητής της δευτέρας τάξης,Γιάννης Καστανάς...                                                     (THE BEST.GR)

Με μία καταπληκτική και πρωτότυπη για την ημέρα εορτή, γιόρτασε το 2ο Γυμνάσιο Πατρών την 41η επέτειο από τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο. Οι καθηγήτριες Μαρία Φούκα και Κατερίνα Κουνάβη με την βοήθεια των συνεργατών τους και των μαθητών δεν περιορίστηκαν σε αναφορές για την 17η Νοεμβρίου αλλά επέκτειναν την θεματολογία της εορτής στον φασισμό. Με αναφορές στην ναζιστική Γερμανία, την γερμανική Κατοχή, την Δικτατορία 1967 - 1973 και την σύγχρονη εποχή. Οι μαθητές αναφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, στον αφανισμό των εβραίων και των τσιγγάνων, στα μπλόκα της Κοκκινιάς και το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και του Διστόμου, στους βασανισμούς της δικτατορίας αλλά και στον φασισμό της σύγχρονης εποχής με τους μετανάστες και την οικονομική εξαθλίωση του λαού. Την επιμέλεια ήχου είχε ο Ιωάννης Καστανάς, την μουσική επιμέλεια και την επιμέλεια της χορωδίας η Ελένη Σερέτη, την επιμέλεια των σκηνικών η Κατερίνα Σκαρπέντζου. Οι μαθητές που πρωταγωνίστησαν:

Βασιλική Αμπατζή, Μαργαρίτα Γαζή, Ανδρέας Γαλιώτος, Μιλτιάδης Θωίδης, Μάριος Καλιακμάνης, Ελένη Καραβασίλη, Δήμητρα Κατσιγιάννη, Κατερίνα Λιανού, Γιώργος Παπανικολάου, Χρήστος Παπανικολάου, Ευφροσύνη Παπαντωνοπούλου, Χριστίνα Ραβασοπούλου, Ευφροσύνη Ραβασοπούλου, Αθανασία - Αρτεμις Ράγκου, Ιωάννης Σταμούλης, Θεόδωρος Σφήκας, Δημήτρης Φλαμής, Ιωάννα Φογκλ, Πάρις Φογκλ. 
                                                                                                     (DETE.GR)

Υ.Γ: Ευχαριστούμε όλους για την τόσο γενναιόδωρη παρουσίαση.....

                                                                                 ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Η ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΕΥΧΗ.....

                                                

Μια φορά και έναν καιρό σε μια πολιτεία μακρινή και μόνη, ζούσε μια Ευχή που ήταν μονίμως θυμωμένη. Κι όταν λέω θυμωμένη, εννοώ πως σχεδόν ποτέ δεν την είχε δει κανένας να χαμογελά ή να είναι ευχαριστημένη με κάτι. Θύμωνε με τα πάντα. Με τους ανθρώπους που την ξεστόμιζαν χωρίς να πολυσκεφτούν την πιθανότητα του απραγματοποίητου ή ανέφικτου αυτής, με τους αστάθμητους παράγοντες που  την  εμπόδιζαν να αποκτήσει σάρκα και οστά, με τους άλλους που ήταν έτοιμοι να διατυμπανίσουν ένα –τα έλεγα εγώ ή  το περίμενα -κάθε φορά που κάτι την εμπόδιζε να γίνει χειροπιαστή  και τέλος θύμωνε με την πραγματικότητα που αρνούνταν να της επιτρέψει να της μοιάσει.

               Έτσι η Ευχή μας ήταν πάντα κακόκεφη και λυπημένη. Έβλεπε γύρω της  άλλες ευχές να πραγματοποιούνται αμέσως και χωρίς πολύ κόπο και ζήλευε φριχτά. Τόσο που δεν αναγνώριζε πια τον εαυτό της. Είχε γίνει τόσο δύστροπη που ακόμα και όταν πήγαινε να πραγματοποιηθεί ,η συμπεριφορά της ήταν τόσο απαράδεκτα επιθετική που η ίδια γινόταν εμπόδιο στον εαυτό της. Σιγά- σιγά έχασε την αυτοπεποίθησή της και έφτασε να πιστεύει πως  ποτέ δεν θα γινόταν πραγματικότητα. Το χειρότερο, όλοι οι φίλοι της πίστευαν το ίδιο. Δεν της το έλεγαν ευθέως βέβαια. Το καταλάβαινε όμως από τα  υπονοούμενα που πετούσαν κάθε φορά που αναφέρονταν σε κάτι ευχές που από τα γεννοφάσκια τους ήταν άτυχες.

            Μια μέρα άκουσε την ίδια την πραγματικότητα να την χλευάζει. Μια πραγματικότητα πολύ σίγουρη για τον εαυτό της και τις επιλογές της. Σημείωνε μάλιστα μεγαλόφωνα καθώς μιλούσε με τον υπεύθυνο υπουργό Ρεαλιστικών Θεμάτων. –Τι τα θέλετε αγαπητέ μου ..Υπάρχουν κάποιοι που ενώ βλέπουν μαζεμένα μαύρα σύννεφα στον ουρανό εύχονται να μην βρέξει. Μετά βέβαια την μπόρα που ξεσπά, κλαίγονται και κραυγάζουν ότι τους φταίω εγώ .Η σοφή πραγματικότητα.

              Για πρώτη φορά η Ευχή προβληματίστηκε σοβαρά με κάτι που το ξεστόμισε η πραγματικότητα. Συνήθως την  στόλιζε με όποια βρισιά της ερχόταν πρόχειρη στο νου και με περιφρόνηση την προσπερνούσε. Σήμερα όμως στάθηκε να σκεφτεί ..Μήπως τελικά είχε δίκιο και άδικα την κατηγορούσε και της απέδιδε χαρακτηρισμούς όπως σκληρή, βάναυση, κακή , αδίστακτη …..Εκείνη τη στιγμή άκουσε δεκάδες παιδικές φωνές να  τιτιβίζουν χαρούμενα .Γύρισε το κεφάλι της και τι να δει. Ένα σχολείο ολόκληρο  πιασμένο χέρι -χέρι πήγαινε εκδρομή. Οι πιτσιρικάδες κατακόκκινοι συνομιλούσαν με ορμή.- Ευτυχώς που τους πείσαμε ότι δεν θα βρέξει σήμερα.- Κι είχε κάτι σύννεφα στον ουρανό .-.Προσπαθήσαμε όμως όλοι μαζί …-Το θέλαμε τόσο πολύ να πάμε…- Άλλωστε και να βρέξει έχουμε τόσες εναλλακτικές επιλογές…- Μαγαζιά ,στεγασμένοι χώροι με παιχνίδια…

             Η Ευχή  κονταροχτυπήθηκε με την πραγματικότητα.- Μην περηφανεύεσαι..Της είπε.- Άκουσες τα μικρά παιδιά; Είπαν κάτι πολύ σπουδαίο. Προσπαθήσαμε όλοι μαζί και τους πείσαμε… Το θέλαμε πολύ..Βρήκαμε εναλλακτικές επιλογές..Άλλαξαν την πραγματικότητα της βροχής και του σύννεφου. Δημιούργησαν μια δική τους. Ευχήθηκαν κάτι και το έκαναν πράξη όλα μαζί..Εκδρομή κόντρα στα σύννεφα και στην πιθανότητα της βροχής..Η πραγματικότητα  δεν μίλησε . Άλλωστε ήξερε πολύ καλά πως πάνω σε κάτι τέτοιες θυμωμένες ευχές στηρίζεται όλη η μαγεία της. Και η ανατροπή της….

                                                                                   ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

                

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΔΑΣΚΑΛΕ ,ΓΕΡΑΣΙΜΕ ΜΕΝΤΗ....

Ήταν καθηγητής μου στην Δευτέρα και στην Τρίτη Λυκείου στο 7^ο Λύκειο στην Πάτρα, τα σχολικά έτη 1981-82, και 1982-83. Δεν θα μιλήσω για το πόσο σπουδαίος φιλόλογος ήταν, για την βαθιά γνώση του αντικειμένου του και την σοφία με την οποία αντιμετώπιζε το λειτούργημα του δασκάλου. Αυτό που θέλω να καταθέσω από τα βάθη της καρδιάς μου είναι πόσο γλυκός και ευαίσθητος άνθρωπος ήταν και με πόση τρυφερότητα και αγάπη αντιμετώπιζε όλους τους μαθητές του, ανεξάρτητα από επιδόσεις και συμπεριφορές. Είχε την μεγαλοσύνη να ανέχεται τις διαφωνίες και τις αντιρρήσεις μας με σπάνια ευγένεια και καλοσύνη. Χαιρόταν να μας βάζει σε σκέψεις για το κάθε τι, να μας προβληματίζει και να μας κινητοποιεί ενώ με εκείνον τον πληθυντικό της ταπεινοφροσύνης μιλούσε πάντοτε με σεμνότητα και σεβασμό. Για την ακρίβεια, μας δίδαξε με το παράδειγμά του την σεμνότητα , την δημοκρατική και δίκαιη στάση ζωής που σε κάθε του βήμα υπηρετούσε. Έγινα φιλόλογος γιατί με έκανε να αγαπήσω τις ανθρωπιστικές σπουδές στο σύνολό τους και το λειτούργημα του δασκάλου. Νιώθω σήμερα απέραντη λύπη που τον αποχαιρετώ . Στην αγαπημένη του σύζυγο, Ιωάννα Λάζαρη, επίσης αγαπημένη μου καθηγήτρια στην Πρώτη Γυμνασίου ,καθώς και στην κόρη του Ανθούλα, τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια..Αγαπημένε μου δάσκαλε , δεν θα σε ξεχάσω ποτέ…..

 Αυτοί μου οι στίχοι να σε συντροφεύουν…

  

   Η διαδρομή σου φως

   Χαρταετός πολύχρωμος

   Στα παιδικά μας χέρια.

   Τα λόγια σου ταξίδια

   Σε ωραίους τόπους .

   Απέραντος γαλάζιος

   Ουρανός

   Η τρυφερή καρδιά σου.

   Κόσμημα διαλεχτό

   Το γέλιο σου.

   Εκεί που πας

   Χαμόγελα θα ανθίζουνε.

   Δέντρα με ολόγλυκους

   Καρπούς .

   Και

    Κρίνα.

    Ήσυχος να΄ σαι δάσκαλε .

    Με την λαμπρή ζωή σου

    Τα φύτεψες Εσύ…..

                                     ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

   

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.....

ΓΙΟΡΤΗ- ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973.(ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ)

Αφηγητής: Σαράντα ένα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση των φοιτητών και όλων των δημοκρατικών πολιτών που τους στήριξαν στο Πολυτεχνείο, ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών που κατέλυσε επτά ολόκληρα χρόνια τη δημοκρατία στη χώρα μας. Στην αρχή της γιορτής μας θα παρακολουθήσετε ένα βίντεο με τα γεγονότα του αγώνα και της εξέγερσης των φοιτητών του Νοέμβρη του 1973. Στη συνέχεια θα παρακολουθήσουμε μια συζήτηση με θέμα <<τα πολλά πρόσωπα του φασισμού>>

ΜΑΘΗΤΉΣ 1: Όπως είδαμε στο βίντεο ,το σύνθημα ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ και ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ήταν κυρίαρχα στον αγώνα των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της χούντας και της δικτατορίας. Για να δούμε όμως .Ποιος είναι ο φασισμός; Ποια πρόσωπα έχει; Τι τον γεννά;

ΜΑΘΗΤΗΣ 2; Η αρχική σημασία του όρου φασισμός έτσι όπως πρωτοχρησιμοποιήθηκε  στην Ιταλία του Μουσολίνι και στη Γερμανία του Χίτλερ σήμαινε έναν απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης από έναν αρχηγό- αυθεντία, που θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα έθνος και μάλιστα το ανώτερο έθνος που έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα έθνη και φυλές…

ΜΑΘΗΤΗΣ 1: Σήμερα όμως η λέξη σημαίνει κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη ,ιδεολογία, συναίσθημα ,συνήθεια στο χώρο της πολιτικής ,της κοινωνίας, της οικογένειας και των σχέσεων.

ΜΑΘΗΤΗΣ 3: Είναι η ιδεολογία που ποινικοποιεί τη διαφορετική άποψη ,τη διαφορετική εθνική ,θρησκευτική, πολιτιστική ταυτότητα, τη διαφορετική σεξουαλική προτίμηση και προωθεί τη μισαλλοδοξία ,το φθόνο και τη βία ενάντια στο κάθε υποψήφιο θύμα του. Είναι η ιδεολογία που συμμαχεί με το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

ΜΑΘΗΤΗΣ 4 : Στην χιτλερική Γερμανία ο φασισμός προπαγάνδιζε τον πόλεμο ως λύση για το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει η Γερμανία και ως αιτία αυτού του αδιεξόδου τους Εβραίους και όλους τους λαούς που δεν ανήκουν στην Αρία  Φυλή. Έτσι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος που θα αιματοκυλήσει τους λαούς της Ευρώπης είναι γεγονός.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ 1: Άννα μη κλαις…..

Ή   Γ.  Παγκόσμιος           Η  Τον πόλεμο τον κάνουνε

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Α: Όλοι οι Εβραίοι πολίτες ,άνδρες ,γυναίκες και παιδιά, τίθενται υπο διωγμόν μέχρι τελικής εξοντώσεως στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί θεωρούνται υπάνθρωποι , κατώτεροι , μη ανήκοντες στους καθαρόαιμους, στην Αρία Φυλή. Ως εκ τούτου, είναι εχθροί του Γερμανικού έθνους και  υπαίτιοι της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τον Γερμανικό λαό.Υποχρεούνται να φοράνε το κίτρινο αστέρι.Σε αντίθετη περίπτωση θα εκτελούνται επί τόπου.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Β : Πριν όμως από τους Εβραίους θα εξοντώσουμε όλους τους αντιφρονούντες Γερμανούς πολίτες αλλά και όλους τους ανάπηρους, ψυχικά ασθενείς, διανοητικά καθυστερημένους Γερμανούς πολίτες που δεν ανταποκρίνονται στο πρότυπο του πολίτη της Αρίας Φυλής.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Γ : Υπάνθρωποι θεωρούνται επίσης και πρέπει να εξοντωθούν: οι Κομμουνιστές, οι Ομοφυλόφιλοι, οι Τσιγγάνοι , οι Μάρτυρες του Ιεχωβά , οι Αιχμάλωτοι Πολέμου από τις κατακτημένες από τους Αρίους χώρες της Ευρώπης και όλοι όσοι είναι ανυπάκουοι και διαφωνούν με το καθεστώς του Γ΄Ράιχ…

ΜΑΘΗΤΗΣ 5: ΚΙ οι Γερμανοί πολίτες; Όσοι αντιδρούν εξοντώνονται. Οι περισσότεροι χειροκροτούν ,άλλοι αδιαφορούν και άλλοι από φόβο σιωπούν. Είναι οι έντιμοι σε εισαγωγικά νοικοκυραίοι που κάνουν τα στραβά μάτια  όταν θίγονται οι γείτονές τους ,ακόμα και οι φίλοι τους αλλά όχι οι ίδιοι.

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ 1:Μπορεί να χουν δίκιο. Εμένα τι με νοιάζει; Καλύτερα να κοιτάζω τη δουλειά μου, την οικογένειά μου, τα λεφτά μου… .Ίσως αν φύγουν από τη μέση κάποιοι ,ζήσουμε οι άλλοι καλύτερα. Άλλωστε εγώ είμαι χριστιανός έντιμος Γερμανός . Τι με νοιάζει εμένα για τους Εβραίους; Για τους Τσιγγάνους, για τους Ομοφυλόφιλους;

ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ 2: Εγώ δεν συμφωνώ αλλά φοβάμαι… Αν αντιδράσω, αν μιλήσω, αν δεν σωπάσω, θα πεθάνω…..

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Έντιμε άνθρωπε  κυρ Παντελή…    Ή Τι ωραία που είναι η αγάπη μου

ΜΑΘΗΤΗΣ 6 : Ένα άλλο αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού γνώρισαν οι Έλληνες στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής1941-44. Πείνα, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εκτελέσεις… Καλάβρυτα, Δίστομο, Μονοδέντρι Λακωνίας, Καισαριανή, Κοκκινιά, και τόσοι άλλοι ηρωικοί τόποι βάφονται με αίμα…..

ΜΑΘΗΤΗΣ 7: ΜΠΛΌΚΟ….Όταν ο φασισμός σκοτώνει χωρίς έλεος…..

ΜΑΘΗΤΗΣ 8: <<Δεν είχε φέξει ακόμα όταν εβούιζε τριγύρω… Προσοχή! Όλοι οι άντρες κρυφτείτε!..Δεν πρόλαβαν! Μέσα στο μισοσκόταδο δεν εξεχώριζες καλά! Μπλόκο! Φώναζαν …Μπλόκο! Μας κυκλώσανε από παντού… Βγαίνανε οι γυναίκες ,τις λόγχιζαν μπρος στο κατώφλι τους. Αποσπούσανε τα παιδιά από τους πατεράδες. Τους άντρες τους εσέρνανε από τα πόδια και από τα μαλλιά..Μέσα στο μισοσκόταδο ξεχώριζες ένα βογγητό, δεν έβλεπες πρόσωπο..Ξημερωθήκανε οι άντρες όλοι γονατιστοί… Ώσπου έσκασε ο ήλιος και ήρθε τότε η μάσκα…Ένα πανί κατάμαυρο της σκέπαζε την κεφαλή, φαίνονταν μόνο μάτια κι έδειχνε με το δάχτυλο. Έδειχνε με το δάχτυλο και προχωρούσε. Στήσανε τα πολυβόλα και τους εγάζωσε η ριπή.. Εσβάρνιζε το αίμα .Τους άλλους που απομείνανε ,τους βάλανε στη μέση και μαζί με τον ήλιο που εβάδιζε στον ουρανό ,τραβούσαν για τη δύση… Δεν τους ξανάδε κανείς ,επέρασαν  πολλά σύνορα , εχάθηκαν στην Ευρώπη μέσα στα στρατόπεδα….>>

ΒΙΝΤΕΟ : ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ.

ΜΑΘΗΤΗΣ 9: Ο φασισμός επανήλθε στην Ελλάδα τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας 1967- 1973..

ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ 1 : ( απευθυνόμενος σε έναν κρατούμενο ) Ώστε στο σπίτι σου βρέθηκαν προκηρύξεις και αφίσες εναντίον του καθεστώτος, απαγορευμένα βιβλία και εφημερίδες…

ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ 2: Για αυτό θα σε βασανίσουμε, θα σε φυλακίσουμε, θα σε εξορίσουμε θα σε εξοντώσουμε… .για να μάθεις να μη συμμορφώνεσαι προς τας υποδείξεις…..

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις.

ΜΑΘΗΤΗΣ 10: Στα χρόνια της δικτατορίας 1967-1973, το φασιστικό καθεστώς της χούντας εξαπέλυσε πρωτοφανές κυνηγητό εναντίον των δημοκρατικών πολιτών με βασανιστήρια, εξορίες ,φυλακίσεις ,δολοφονίες ,ασφυκτική λογοκρισία στον τύπο, στην Τέχνη, ( κινηματογράφο, θέατρο, συγγραφή) και προσπάθεια φίμωσης κάθε ελεύθερης συνείδησης.

ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΝΟΜΟΤΑΓΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ.

Γράφω ποιήματα μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι υπεύθυνες υπηρεσίες
Που δεν περιέχουν τη λέξη: Ελευθερία, τη λέξη: Δημοκρατία
Δεν φωνασκούν: Κάτω οι τύραννοι ή: Θάνατος στους προδότες
Που παρακάμπτουν επιμελώς τα λεγόμενα φλέγοντα γεγονότα
Γράφω ποιήματα άνετα και αναπαυτικά για όλες τις λογοκρισίες
Αποστρέφομαι τετριμμένες εκφράσεις όπως: σαπίλα ή καθάρματα ή πουλημένοι
Εκλέγω σε πάσα περίπτωση την αρμοδιότερη λέξη
Αυτή που λέμε «ποιητική»: στιλπνή, παρθενική, ιδεατώς ωραία.

Γράφω ποιήματα που δεν στρέφονται κατά της καθεστηκυίας τάξεως.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ : Είναι ένας άνθρωπος… ή το σφαγείο

ΜΑΘΗΤΗΣ 11:Ο ξεσηκωμός των φοιτητών του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ενάντια στο φασισμό ,στη δικτατορία και στη βία του κράτους των συνταγματαρχών αποτελεί για μας σήμερα παράδειγμα αγώνα και αντίστασης σε οτιδήποτε αμφισβητεί ή σκοτώνει την δημοκρατία….

Γιατί όπως λέει και ο Τάσος Λειβαδίτης ,ο σπουδαίος μας ποιητής….

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και

για το δίκαιο.

Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα

ματώσουν απ΄τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων

Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.

Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.

Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια

αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις

πολιτείες

μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα

αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου

έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.

Δεν έχεις καιρό

δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

ΜΑΘΗΤΗΣ 11: Οι φοιτητές λοιπόν πάλεψαν. Αγωνίστηκαν προτάσσοντας τα στήθη τους στη βία και στη βαρβαρότητα μιας ανάλγητης παράνομης εξουσίας.

ΜΑΘΗΤΗΣ 10: Ανώτατες Σπουδές (Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής)

Σταματήσανε τα μαθήματα

να κάνουμε ανώτατες σπουδές στους δρόμους.

Οι αρχιτέκτονες χτίζουν οδοφράγματα

οι γιατροί μαθαίνουν τον πόνο

οι νομικοί κάνουν πρακτική εξάσκηση στο δίκιο

οι μαθηματικοί μετρούν τις δυνάμεις

οι μηχανικοί κατασκευάζουν χιλιοκύκλους

οι φυσικοί ελέγχουν τη σύνθεση του αίματος.

Οι ζωγράφοι,

με το καβαλέτο τους στημένο μπροστά στα τανκς

ζωγραφίζουν το θάνατο.

ΜΑΘΗΤΗΣ 12:  ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΙΕΡΟΛΟΧΙΤΕΣ του Γ.Μολυβιάτη

                     ΘΑ  ΄ρχεται η Άνοιξη στον τύμβο της νιότης σας

                     Να σκορπά λουλούδια και χαμόγελα.

                     Θα ΄ρχεται ο Ήλιος βασιλεύοντας

                     Να τον στεφανώνει με τις πορφύρες του.

                     Θα ΄ρχεται η Αυγή με τα αργυρά της δάκρυα

                     Κι η Πούλια με τα ασήμια της .

                      Κι η Νύχτα θα παίρνει τη φωνή σας

                      ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ…

                     Και θα την εξακοντίζει στα ακρούρανα

                    Των αιώνων……

ΤΡΑΓΟΥΔΙ :Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΕ

ΑΦΗΓΗΤΗΣ::Και  σήμερα; Έχει ο φασισμός πρόσωπο;

ΜΑΘΗΤΗΣ 12:Έχει πρόσωπο όταν σκοτώνει μετανάστες ,όταν βιαιοπραγεί και σπέρνει το μίσος εναντίον ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για μια καλύτερη ζωή. Ας τους ακούσουμε.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ 1:Ίσως αυτό τα λόγια δεν έχουν  καμιά επιρροή στους Έλληνες, στην Ευρώπη και στον κόσμο όλο, ίσως δεν έχουν νόημα γι΄ αυτούς. Γιατί είμαστε πρόσφυγες; Υποφέρουμε από τριάντα χρόνια πολέμων στο Αφγανιστάν. Αγανακτήσαμε απ΄τον πόλεμο και τη βία.Γι αυτό βρισκόμαστε στις πύλες της Ευρώπης αναζητώντας άσυλο.

Αν εμείς , οι οικογένειές μας, τα μικρά παιδιά μας ,οι φίλοι μας δεν είχαμε υποστεί τη βία , τον πόλεμο και την τρομοκρατία, τις βόμβες και τις ρουκέτες στη χώρα μας ,δεν θα είχαμε καταφύγει σαν πρόσφυγες σε καμιά χώρα και δεν θα ήταν αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό που βλέπουν όλοι σε μας ,του πρόσφυγα.

ΜΕΤΑΝΑΝΑΣΤΗΣ 2: Από τους ήχους των όπλων και των εκρήξεων ,από τα κατεστραμμένα και καμένα σπίτια μας έχουμε μαύρες αναμνήσεις. Όπου κι αν πήγαμε ,αντί για τη βοήθεια που αναζητούσαμε βρήκαμε τιμωρία. Δεν είμαστε εγκληματίες ,μη μας κατηγορείτε και μη μας φέρεστε σαν εγκληματίες. Δραπετεύσαμε από το Αφγανιστάν εξαιτίας του πολέμου ,διασχίσαμε χιλιάδες μίλια κάτω από αμέτρητους κινδύνους  για να βρούμε καλύτερη ζωή, ελευθερία  και δημοκρατία ,αλλά δεν βρήκαμε τίποτα εδώ. Κι όμως εσείς οι Έλληνες ξέρετε καλά από μετανάστευση και από προσφυγιά. Ξέρετε από φιλοξενία και από αλληλεγγύη καθώς είναι θεσμοί πολύ ισχυροί από τα πανάρχαια χρόνια στη χώρα σας.  . Βοηθήστε μας .Μη δικαιολογείτε την βία που μας  στοχοποιεί ,την ιδεολογία του φασισμού που μας θεωρεί σκουπίδια… Είμαστε  άνθρωποι…….

ΜΑΘΗΤΗΣ 13:Ο σύγχρονος φασισμός συχνά φοράει το προσωπείο δημοκρατικών κομμάτων και κυβερνήσεων που με την πρακτική και τις αποφάσεις τους καταπατούν το σύνταγμα μιας χώρας, οδηγώντας τους πολίτες στην απόγνωση , στο φόβο, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ γράφει στο έργο του <<Ο τρόμος και η αθλιότητα του Γ΄Ράιχ>>:

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ΄το τραπέζι

Κηρύχνουν τη λιτότητα.

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα

Ζητάνε θυσίες.

Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους

Για τις μεγάλες εποχές που θα ρθουν.

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

Λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό

Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού.

ΜΑΘΗΤΗΣ 14: Ο σύγχρονος φασισμός έχει συχνά το προσωπείο έγκριτων δημοσιογράφων και ισχυρών μέσων μαζικής ενημέρωσης που παραπληροφορούν ,κατασκευάζουν ειδήσεις, αποπροσανατολίζουν  και τελικά οδηγούν τους πολίτες στην αδράνεια ,στην αλλοτρίωση και στην υποταγή.

ΜΑΘΗΤΗΣ 15:Ο φασισμός και σήμερα βρίσκει τους οπαδούς του ανάμεσα σε ανθρώπους χτυπημένους από την οικονομική κρίση , άνεργους, ξενοφοβικούς, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση που κατηγορούν συλλήβδην το πολιτικό σύστημα για διαφθορά και που είναι έτοιμοι να θεωρήσουν τη δημοκρατία και τους θεσμούς της άχρηστους και περιττούς.

ΜΑΘΗΤΗΣ 16: Γι αυτό δεν αφήνω να με ξεγελάσει ο φασισμός. Είμαι αλληλέγγυος με όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από το χρώμα τους , τη θρησκεία τους, το έθνος, την πολιτική και ιδεολογική τους τοποθέτηση, τη σεξουαλική τους προτίμηση.

ΜΑΘΗΤΗΣ 17:Διεκδικώ το δικαίωμα όλων στη δουλειά ,στη μόρφωση ,στην τέχνη και στον πολιτισμό χωρίς διακρίσεις. Καταδικάζω το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

ΜΑΘΗΤΗΣ 18: Καταδικάζω τον πόλεμο που δημιουργεί πρόσφυγες, μετανάστες και καταδικάζω και τις κυβερνήσεις που επιλέγουν τον πόλεμο για να προωθήσουν τα οικονομικά  τους συμφέροντα..

ΜΑΘΗΤΗΣ 19: Δεν αδιαφορώ όταν χτυπιέται η δημοκρατία ,όταν ασκείται βία πάνω σε οποιονδήποτε πολίτη Έλληνα ή ξένο, βία είτε σωματική είτε ψυχολογική.

ΜΑΘΗΤΗΣ 20:Συμμετέχω ενεργά στα κοινά και καταδικάζω οποιαδήποτε φασιστική απόφαση –ενέργεια- δράση. Κρίνω και τίποτε δεν αποδέχομαι παθητικά.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 ΜΑΘΗΤΗΣ 21: Ο άνθρωπος πρέπει να αντιτάξει στη βία και στο φασισμό την ανθρωπιά του, τις αξίες του ,την καρδιά αλλά και το μυαλό του.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

Στρατηγέ ,το τανκς σου είναι δυνατό μηχάνημα.

Θερίζει δάση ολόκληρα και εκατοντάδες άντρες αφανίζει.

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα . Χρειάζεται οδηγό .

Στρατηγέ ,το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο.

Πετάει πιο γρήγορα από τον άνεμο.

Και από τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ.

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα. Χρειάζεται πιλότο.

Στρατηγέ , ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.

Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα.

Ξέρει να σκέφτεται. Ξέρει να σκέφτεται.

ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ……

                                                             

ΤΡΑΓΟΥΔΙ: ΤΟ ΑΚΟΡΝΤΕΌΝ

                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ