Υ.Γ: Πάντα ήμουνα επιρρεπής στα λάθη. Δεν υπολόγιζα σωστά τις καταστάσεις. Με έλκυε πάντοτε αυτό που λέμε αμφιλεγόμενο γεγονός, εικόνα , πληροφορία, αντίληψη. Τώρα ξέρω ότι γεννήθηκα για να κάνω λάθη. Και να τα πληρώνω. Το προτιμώ. Από το να χάνω τον καιρό μου υπολογίζοντας αυτό που με συμφέρει, όταν με συμφέρει, αν με συμφέρει, πόσο με συμφέρει, γιατί με συμφέρει, πότε με συμφέρει...ΟΥΦ!
Υ.Γ:
Η μνήμη είναι δώρο του χρόνου που περνά στον άνθρωπο. Ένα συγγνώμη για όλα αυτά
που τσακίζει στο πέρασμά του. Η μνήμη. Αφιερώνω αυτό το τόσο νοσταλγικό
τραγούδι σ΄ αυτούς που θυμούνται και δεν ξεχνούν….
Υ.Γ:Έπαιξαν με την ψυχή τους !!!Με άνεση και απίστευτο ενθουσιασμό!!Ο Κώστας Καζάκος υπέροχος!!Φωτογραφήθηκε με όλους, δεν χάλασε κανένα χατήρι ,συγκινήθηκε και συγκίνησε!Δεν θα ξεχάσουμε την απλότητά του και την επιείκειά του..Και το γλυκό του χαμόγελο..Ο πρώτος και ασυναγώνιστος Ρωμιός κόσμησε με την πληθωρική του παρουσία , την ευγένεια και την καλή του ενέργεια την θεατρική μας παράσταση!!Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους για τα καλά τους λόγια και την καλοπροαίρετη κριτική τους!!!
Υ.Γ: Μια υπέροχη παράσταση η χθεσινή που την μοιραστήκαμε με φίλους , αγαπημένους συναδέλφους ,σπουδαίους γονείς και μαθητές...Την αφιερώνω στην πολυαγαπημένη θεατρική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Πατρών και σε όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους..Και στη μητέρα μου.....
Σας ευχόμαστε υγεία
και κάθε καλό, ιδιαιτέρως δε καλή δύναμη για το δύσκολο έργο των
εξετάσεων.
Σας προσκαλούμε να
παρευρεθείτε τηνΤρίτη, 10
Μαΐου, 8 το βράδυ, στηντιμητική
εκδήλωση για τις μαθήτριες και τους μαθητές που συμμετείχαν και διακρίθηκαν στο
Λογοτεχνικό και Καλλιτεχνικό διαγωνισμό του Συνδέσμου, στην αίθουσα του
Επιμελητηρίου Αχαΐας ( Ρήγα Φεραίου 58).Ειδικότερα,
παρακαλούμε τους συναδέλφους των οποίων οι μαθητές συμμετείχαν να τους
ενημερώσουν για να παρευρεθούν.
Θα επιδοθούν τιμητικά
διπλώματα συμμετοχής σε όλους τους συμμετέχοντες, αλλά και τιμητικές
διακρίσεις, όπως και βιβλία που παραχώρησαν ευγενικά με τη μορφήχορηγίας στο Σύνδεσμο οι
εκδόσεις Κέδρος,και οι πατρινές εκδόσειςΔιαπολιτισμός,
Πικραμένος, Πολύεδρο, Το Δόντι, Χαραμάδα.
Αρκετοί μαθητές και μαθήτριες, που οι κριτικές επιτροπές
επέλεξαν,θα
διαβάσουν αποσπάσματα από τα έργα τους. Για το σκοπό αυτό καλό θα ήταν οι
μαθητές να βρίσκονται στο χώρο της εκδήλωσης νωρίτερα, 7.30 μ.μ., ώστε να
συνεννοηθούν σχετικά με την υπεύθυνη συνάδελφο, κ. Μαρία Φούκα. Επίσης, οι
μαθητές θα παρουσιάσουν καλλιτεχνικά δρώμενα σχετικά με το θέμα.
Επισυνάπτουμε την πρόσκληση
την οποία κοσμούν έργα των μαθητών που συμμετέχουν.
Παρακαλούμε οι κ.κ.
Διευθυντές και Διευθύντριες να ενημερώσουν τους συναδέλφους.
Σας ευχαριστούμε.
Εκ μέρους του Δ. Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων
Πατρών
Υ.Γ1: Με μεγάλη
συγκίνηση σας προσκαλούμε στις παραστάσεις της θεατρικής μας ομάδας, Τετάρτη 11
και Πέμπτη 12 Μάη στο χώρο του 2ου Γυμνασίου Πατρών και ώρα 7.30
μμ..Ένα όνειρό μας έγινε πραγματικότητα. Ανεβάζουμε <<Το μεγάλο μας τσίρκο >> του
Ι.Καμπανέλλη .Ελπίζουμε πως ο καλός Θεός του θεάτρου που βοηθάει τους ερασιτέχνες,
θα στέψει με επιτυχία την προσπάθειά μας..Σας περιμένουμε….
Υ.Γ2: Θα ήθελα να
αφιερώσω τις παραστάσεις αυτές <<στην Ελλάδα που αντιστέκεται, στην
Ελλάδα που επιμένει και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και που
πηγαίνει>>..Τέλος τις αφιερώνω στον πατέρα μου που και πάλι δεν θα
μπορέσει λόγω του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει να τις δει..και
σε όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους……
«Έχω κι
εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς. Μα δε σκοτώνω άστρα.» Κική Δημουλά Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά.
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.
Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα.
Ηρέμησε
λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.
Υπολόγισε
τώρα τι φτερά ταπείνωσε
ενός κλουβιού το ύψος ότι τάχα
κελαηδούσαν γήινα καθημερινά
λες και η ανάγκη υπέργεια να κελαηδήσεις
δεν είναι γήινη καθημερινή.
Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά.
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.
Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα.
Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.
Υ.Γ: Οι απωθημένοι μας φόβοι, οι ενοχές, οι
τύψεις, τα δάκρυα και τα όνειρα. Στο όνομά τους σκοτώνουμε τους φίλους μας , τους αγαπημένους μας, τα
παιδιά μας. Κλείνουμε την πόρτα στα άστρα της εφηβείας τους , της άλλης ματιά στους.
Τα παράθυρα στην καταιγίδα τους. Να μη βραχούμε με τα δάκρυά τους. Γιατί δεν
πρέπει να κλαίνε. Να γίνουν σαν και μας. Σκοτώνουμε σε κάθε ευκαιρία το πέταγμα
τους γιατί μας φαίνεται αζύγιστο και παράτολμο. Θα αποτύχουν σαν και μας. Αυτό
λέμε. Και προσπαθούμε μάταια να λύσουμε το αίνιγμα της ευτυχίας τους, για να τους
το δώσουμε έτοιμο.. Αυτά όμως είναι άλλα μαθηματικά . Και δεν το καταλάβαμε.
Τώρα το ξέρουμε. Κάθε ψυχή του κόσμου αυτού έχει το δικό της αποκλειστικό και
μοναδικό σύμπαν. Εκεί πρέπει να νιώθει κυρίαρχη. Να φτιάξει και να γκρεμίσει.
Των παιδιών μας οι κόσμοι που ταξιδεύουν στα μάτια τους σκοτώνονται με λόγια .Τα
έργα απλώς επιτελούν την διαδικασία της ταφής.
Το μεγαλύτερο λοιπόν παράσημό μας είναι οι στίχοι: Έχω κι
εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.
