Σκέψεις που με εντυπωσίασαν….
Γιατί ναι..Έχω την ιδιοτροπία ή την αφέλεια να εντυπωσιάζομαι ακόμα από σκέψεις
ανθρώπων που ζουν στο βασίλειο των βιβλίων. Που μοιράζονται μαζί μας την θνητή
αλλά και την αθάνατη φωνή των λέξεων .
Την μαγεία της δύναμης αλλά και της αδυναμίας μιας φράσης που εντυπώνεται στο μυαλό σου γιατί απαντά ή δεν απαντά στις ερωτήσεις
σου , θεραπεύει ή δεν θεραπεύει τις πληγές σου..Ο Ισίδωρος Ζουργός στο τελευταίο του βιβλίο μου χάρισε πολλές τέτοιες μαγικές
στιγμές…
<<Η ζωή, Ισαάκ, έχει δρόμους και τάφους. Μη βιαστείς να χωθείς μέσα σε κάποιον από αυτούς πριν της ώρας σου, όσο καλό μάρμαρο και να ΄χει...>>
<<Το αίμα του νεογέννητου το ήπιαν οι κυπρίνοι του ποταμού. Η ψυχή του, έτσι όπως ήταν αβάφτιστο, διάλεξε όποιον παράδεισο ήθελε...>>
<<Ματθαίε, δεν χρειάζεσαι περισσότερο φως. Χρειάζεσαι άλλα μάτια!!>>
<< Δεν υπάρχουν δύσκολοι τόποι. Δύσκολος τόπος είναι ο εαυτός μας!!>>
<< Τα χέρια, Βασίλι,
πρέπει πάνω από όλα να δουλεύουν για να μην γίνει η γλώσσα αλαζονική βασίλισσα.
Γλώσσα ίσον νους. Ο νους μοναχός του είναι ο ίδιος ο διάβολος…..>>
<<- Τον Θεό εσύ
τον βρήκες; - Αυτός ήρθε και με βρήκε. Θεός είναι ο άλλος άνθρωπος ,ο κάθε άλλος.
Αν δεν του απλώσεις το χέρι ,έρχεται και σε βρίσκει ο διάβολος>>
<<Διάβολος είναι
ο πόλεμος, η αμάθεια, το μίσος, η φτώχεια , η αρρώστια , η ορφάνια αλλά κυρίως
είναι να χάσεις το πρόσωπο του άλλου… Κόλαση είναι δυο άνθρωποι που κάθονται
πλάτη με πλάτη και ποτέ δεν βλέπουν ο ένας το πρόσωπο του άλλου… Ο κάθε άλλος είναι
ο Θεός…>>
Υ.Γ; Πάντα πίστευα πως όταν ξεχνάμε τον άλλο, ξεχνάμε το Θεό.....
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
