ΠΑΤΡΑ ΠΟΛΗ ……ΤΗΣ
ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΦΟΥΚΑ
Οριζόντιοι στενοί και κάθετοι δρόμοι
Ανδρέου Πόλη,
Πρωτοκλήτου κληθείσα και Δήμια
Χιαστί σταυρωμένη
Μαθήτρια Πόλη,
Με βρεγμένα παπούτσια
Σε υγρά πεζοδρόμια
Άνω Πόλη,
Ούζα
στο κάστρο, σκαλιά και στο βάθος
Καράβι,
Επαρχία, σνομπαρία στην οδό Κανακάρη
Τρίτη Πόλη
Με κλειστά εργοστάσια
Και καφέ στην πλατεία
Άνεργη Πόλη
Μαγικά μου γαρούφαλα
Δύσης πύλη και Πόλη
Τρελή, γυρίστρω
Συννεφούλα μου αδέσποτη
Καρνάβαλη Πόλη…..
Με τα νί και τα λί σου
Στο παλιό Τίφαννύς σου
Με τ΄ αμέτρητα πί σου
Ρετσινιά και τιμή σου
Γαμώ την Παναχαϊκή σου
Σήκω, νίψου , χτενίσου,
Βάλε τα στολίδια σου, τα δαχτυλίδια
σου
Τα καρό παντελόνια σου, τα Ψηλαλώνια
σου
Και τα Προσφυγικά σου
Μήτρα
Αδελφή
Πρώτη μαθήτρια
Παλιά συμμαθήτρια
Ξένη και Πολύξενη
Πάτρα μου
Πόλη….
ΥΓ: Η Φωτεινή Φούκα…….
η Φωτούλα……. είναι η μικρή μου αδελφή… Γιατρός ενδοκρινολόγος ….Γνήσιο
ποιητικό ταλέντο ..
Κάποτε είχα σχολιάσει
το όνομά της ως εξής:
ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ…… ΦΩ-ΤΟΥ-ΛΑ
Είναι το φως
Στο όνομά σου
Που λάμπει
Με ένα φωτοστέφανο
Φω
Και απλώνει παντού
Το άρωμά σου
Και ένα γέλιο
Κρυφό
Και μια νότα που κλείνει
Λα
Τη χαρά δεν αφήνει
Να φθίνει.
Μια φωτιά και μια νότα
Με ένα άρθρο
Που ενώνει
Και τα δυο
Σαν και πρώτα..
Του
Χρόνου σημάδι
Απαλό και σαν χάδι
Σαν ήχος
Τουου
Τρένου
Που αγαπά τα ταξίδια..
Και φεύγει
Και τρέχει
Ακόμα κι αν βρέχει…
