Τι θέλει και
μπλέκεται η σιωπή
Με τις
φωνές;
Δε βλέπει
πως δεν έχει τύχη
Στην
πολιτεία των
Αδιάκοπων
κραυγών;
Μα ……..
Η σιωπή κραυγάζει.
Το πιο μικρό
σου μυστικό
Κρατώ.
Με σύννεφα
το ντύνω
Να ναι
όμορφο.
Να βρέχει
όταν θέλω.
Σαν να τον
αποχαιρετάς
Τον
κοίταξες.
Δεν το
κατάλαβε.
Ταξίδευε το
βλέμμα σου.
Μετάξι.
Βλέμμα.
Τόσο απαλό
μες στη σκληράδα
Της φυγής.
Όλος ο
κόσμος μου
Δυο λέξεις.
Στη σκιά των
δέντρων
Στο βόμβο
των νερών
Κυλά και
βρέχεται.
Ο ήλιος μου
δυο λέξεις.
Βάζεις
αινίγματα.
Μα…
Δεν
επιθυμείς
τις απαντήσεις.
Έχεις το
μέγιστο
επιχείρημα.
Του Οιδίποδα
Τη μοίρα.
Είσαι μεγάλη
καταιγίδα.
Το βράδυ
ξαγρυπνάς.
Πυροβολείς
Με μνήμη.
Ρήγματα
ανοίγεις.
Και ρωγμές.
Με σπρώχνεις μέσα.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Μια καληνύχτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε κραυγή, ούτε σιωπή, δυό λέξεις , η μία διπλή...
Σε ευχαριστώ και για την καληνύχτα και για το παιχνίδι με τις λέξεις....
ΑπάντησηΔιαγραφή