ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΕΣ....

Ήσυχο κοριτσάκι κάτασπρο

(Δεν εννοώ

Το χρώμα του φορέματος)

Τα όνειρά σου

Χρωματίζω.

Τα άσπρα καράβια των ματιών σου

Νοσταλγώ.

Το δίλημμά σου ξέρω.

Να δείξεις τη μεγάλη δύναμη

Της ζωντανής ζωής…

Ή να καμώνεσαι την κούκλα

Στην τόσο καθώς πρέπει αγκαλιά

Της  ατσαλάκωτης μητέρας σου….

Φώναζε ο κλέφτης.

Με θρασύτητα πρόβαλαν

Τη φωνή του.

Αλλάξανε οι εποχές.

Με ποιο δικαίωμα, έλεγε

Διεκδικείτε τη φωνή σας!

Γιατί δεν το βουλώνετε επιτέλους!

Φώναζε ο κλέφτης

Με άνεση

Και ωραίο φόντο

Στις σκοτεινές ειδήσεις των οκτώ.

                     

                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ