ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ......

Οι άνθρωποι που με εμπνέουν έχουν  την επιείκεια προσωπική σφραγίδα. Τη θετική ματιά ,το ανοιχτό μυαλό, τη μεγάλη καρδιά. Χωρίς αυτά, δάσκαλος για μένα δεν νοείται. Και με την στενή και με την ευρεία έννοια. Με την ευρεία έννοια, όλοι με την συμπεριφορά μας, καλή κακή, κάτι διδάσκουμε. Επομένως έχουμε ευθύνη απέναντι στο περιβάλλον που κινούμαστε. Δεν συμπαθώ λοιπόν τους ανθρώπους που εύκολα καταδικάζουν ,λοιδορούν , διαπομπεύουν ανθρώπους και αξίες. Με τρομάζει η επιδεικτική σκληρότητα , η αδιαφορία για τις παράπλευρες απώλειες των αποφάσεων, η τραυματική διαδικασία των συγκρούσεων. Με απωθεί η επίδειξη ισχύος , η αμετανόητη λησμονιά των προσωπικών λαθών, η ισοπεδωτική διάθεση των κρατούντων και η λογική του αποδιοπομπαίου τράγου. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά και νέους ή ανθρώπους που αδυνατούν να υπερασπιστούν σωστά τον εαυτό τους .Με τη στενή έννοια, ο δάσκαλος, που απευθύνεται σε τρυφερές παιδικές ψυχές, εκρηκτικούς εφήβους και νέους που ξεκινάνε τη ζωή τους σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες , πρέπει να ξέρει καλά ότι  η αυστηρότητα και η επίπληξη έχουν τα όριά τους. Η προσβολή και η σκληρότητα δεν είναι καν επιλογές. Η εσκεμμένη αδικία απαράδεκτη και καταδικαστέα. Η επιείκεια είναι προσόν και δύναμη. Όχι αδυναμία .Είναι νίκη . Θαυμάζω τους ανθρώπους που την επιλέγουν ως γενική στάση ζωής και τους δασκάλους όλων των βαθμίδων που την εφαρμόζουν. Έτσι θα θελα να με θυμούνται οι μαθητές μου. Κι έτσι θα θελα να με σέβονται.                        

                                                                                                                     ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.