Τόσο απαραίτητη..παντού...

                           Η  ΓΕΦΥΡΑ.

     

      Ακίνητο και στιβαρό θαλάσσιο στέμμα.

       Βουνά προξενεύει και δύσκολους τόπους.

      Την προσκυνάνε τα αργόσυρτα καράβια.

      Κοιτά  με έπαρση,αφ΄ υψηλού και κοροϊδεύει.

      Τόσο μπετόν και σίδερο  να στηριχτεί

      το αντάμωμα.  Να μη χαθεί το βλέμμα.

       Λάμπει στον ήλιο και τεντώνεται. Βιονική

      στη σιδερένια πανοπλία. Το σούρουπο, βέλος

       το ηλιοβασίλεμα τρυπάει . Οι άνεμοι  

       την πολεμούν. Η φύση και ο άνθρωπος

     παλεύουν. Αυτή απτόητη, αιώνιο σύμβολο

     της  επαφής ,της  ολοκλήρωσης και της

      συνάντησης. Τα άλλα πρόσωπα της απουσίας.

     Αεικίνητα πολύχρωμα μυρμήγκια οι άνθρωποι

     στη ράχη της  πηγαινοέρχονται. Κάποτε

     δεν τους προλαβαίνει. Πηδάνε στο κενό…

     

                                     ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ