ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ:ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ.....ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΩ.

“Θανάση γιατί έκοψες το άλφα από μπροστά; 
για ένα γράμμα χάνεις την αθανασία.”

---

“Όσο σε λατρεύω τόσο διαφθείρεσαι, 
κάτι ξέραν οι αρχαίοι που λάτρευαν αγάλματα”

---

“όταν μου λες πως μ' αγαπάς

μην ξεχνάς τα παζάρια που προηγήθηκαν

και μη θαρρείς πως είσαι τίποτα

επειδή σε προσκυνώ”

---

“Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά, 
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,

τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα 
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου, 
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.”

---

“Έκτισα τον παράδεισο μου, 
με τα υλικά της κόλασης σου”

---

“Και τι δε κάνατε για να με θάψετε, 
όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος”

---

“τα πρόβατα απέργησαν

ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής”

---

“μια γυναίκα στο δρόμο

μαλώνει το παιδάκι της

«δε θα πάμε στο σπίτι;

θα σε κρεμάσω ανάποδα»

γύρισα κι είδα το μικρό:

ήτανε κιόλας κρεμασμένο”

---

“Θάλασσα

Θαλάσσης

Θαλασσών

ούτε μια συλλαβή ακαβαλίκευτη δεν άφησε αυτός ο τόνος.”

---

“Μην καταργείτε την υπογεγραμμένη 
ιδίως κάτω από το ωμέγα 
είναι κρίμα να εκλείψει 
η πιο μικρή ασέλγεια του αλφαβήτου μας.”

---

  

“μονάχα όταν τα χέρια μου σε χάνουν,

η πονεμένη φαντασία μου σε κερδίζει”

---

“αφαίρεσε τη νύχτα απ τα μάτια σου –

πως να παλέψω μόνος με τους δυό σας;”

---

“Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,

έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας

έστω και μια φορά;

είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;”

ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Υ.Γ: Παιδί προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1931.Ζει και βασιλεύει.Πολυγραφότατος με αστείρευτη  δύναμη ψυχής και λόγου.Αρνήθηκε να παραλάβει κάθε βραβείο που του πρόσφερε και η Δικτατορία και η Δημοκρατία του τόπου μας για να κερδίσουν προφανώς κάτι από το φως του. Η δικτατορία μάλιστα προσπάθησε να τον συλλάβει επειδή αρνήθηκε. Η Δημοκρατία ,πιο έξυπνη, απλώς τον αγνόησε. Ή μάλλον έκανε πως δεν άκουσε το ηχηρό του όχι.Προκλητικός και αθεράπευτα ρομαντικός , επιθετικός και συνάμα νοσταλγικός και πράος ,καυστικός και ευγενής , κυνικός αλλά και ιδιαίτερα ευαίσθητος , ο Ντίνος Χριστιανόπουλος δεν αρέσκεται σε ζαχαρωμένα τραγούδια.  Τα ποιήματά του μιλάνε για τις πληγές του ανθρώπου που ερωτεύεται ,που πάσχει που πενθεί, που αγωνιά , που νοιάζεται ,που δεν τα βρήκε εύκολα στη ζωή του. Αγαπώ τον Ντίνο Χριστιανόπουλο.

Αγαπώ την αλήθεια του. Αγαπώ το πάθος του,την ευγένειά του αλλά και τον προκλητικό του λόγο. Μοιάζουμε.

                                                                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ