Τρίτη 8 Απριλίου 2014

ΧΑΙΚΟΥ....

Ήρθε κάποτε                                                 πας σιγά- σιγά                        Ήσυχο μέρος
Με χόρεψε γλυκά και                                 στα μέρη που αγαπώ             κι ο αποσπερίτης
Αποκοιμήθη.                                              αντιστέκεσαι.                          Αντιφεγγίζει

Θάλασσα μοίρα                                            Το μάθημά μου                      Η αγάπη του
Ακόμα ταράζεσαι.                                        Ονειρεύομαι  τώρα                λευκή πεταλούδα σε                                 
Δεν ησυχάζεις;                                              Γλυκό μεθύσι…                       κόκκινα   άνθη       

Μη μου μιλάς μη                                         Τα μάτια σου φως                       Τα δάκρυά σου
Άσε με μόνη μου και                                   φωτιές  και παράπονα            ποτάμι και θάλασσα
Συ αναπαύσου..                                           πώς δεν τα είδα;                       Να ταξιδέψω

Οι μαθητές μου                                             Ο δάσκαλός μου                      Ο πατέρας μου
Μουσικές και τραγούδια                             αυτός ο ήρωας που                κολώνα και στήριγμα         
Που συνδυάζω.                                              Με σημάδεψε.                       Με παραστέκει

  Φύσα αέρα                                                   Αγάπης  ζωή                              το φθινόπωρο
  Και βρέξε βροχή  μου μα                            η   ανοιχτή αγκαλιά               κίτρινα φύλλα ,κλαδιά                   
Γρήγορα πάψε.                                              Της μητέρας μου.                    Συναισθήματα..

Στόματα μάτια                                          Εσύ ποίηση                      Εσύ δάσκαλε       
Με ορμή  και  με  νιάτα                     που καταδέχεσαι τους        ο σάκος του μποξ  τώρα                                
Οι μαθητές μου.                                   άλογους φόβους.               Μα και πάντοτε.                
                                                                                                                                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ       






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου