Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΛΟ ΠΟΔΑΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ 2016...

ΦΥΛΑΞΟΥ

ΣΤΙΧΟΙ: Ιωάννης Πανουτσόπουλος

ΜΟΥΣΙΚΗ –ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Τάσος Γκρους

Μπροστά μας ένα σύννεφο και η μεγάλη πόλη
Φυλάξου μην χαθούμε όπως όλοι.

Η χιονισμένη Πάρνηθα η ακριβή Πεντέλη
Φυλάξου από τον μέσα μας τεμπέλη.

Οικόπεδα και πιλοτές λιθόστρωτα και δρόμοι
Φυλάξου γιατί χτίζουνε ακόμη.

Παράλληλοι και κάθετοι οι άνθρωποι να τρέχουν
Φυλάξου μήπως έχουμε ό,τι έχουν.

Ρολόγια που σταμάτησαν ρολόγια που χτυπάνε
Φυλάξου και δεν ξέρω πού το πάνε.

Περίπτερα ορθάνοιχτα περίπτερα κλεισμένα
Φυλάξου και πουλάνε στον καθέναν.

Επαίτες που κοιτάζουνε το κέρμα και γελάνε
Φυλάξου από όσους «κονομάνε». 

Δημότες που συνάχτηκαν σε βρωμικη πλατεία
Φυλάξου από μια χιλιετία. 

Λίγα λεπτά αμύνονται μπροστά σε χίλια χρόνια
Φυλάξου και μας στρίμωξαν τα πιόνια.

Παντού πυροτεχνήματα παντού γιορτή και φώτα
Κοιμήσου να ξυπνήσουμε σαν πρώτα.

ΕΝΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΑΝ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ

ΣΤΙΧΟΙ: Ιωάννης Πανουτσόπουλος

Μουσική: Τάσος Γκρους

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Φωτεινή Βελεσιώτου

Βάζω κατάρτι και πανί σε κάθε λέξη
Και την αφήνω στο νερό να ταξιδέψει
Δένω μια πρόταση γερά στην προκυμαία
Να ανεμίζει σαν αγέρωχη σημαία.

Βρίσκω δειλά μια συλλαβή και τη μαλώνω
Έτσι ανέμελα που τρέχει μες στον δρόμο
Και ένα ρήμα ξεχασμένο στα βιβλία 
Το ετοιμάζω για να ζήσει μεγαλεία.

Ένα παρελθόν σαν περισπωμένη
Ξάπλα στη στροφή να με περιμένει
Μέλλον σκοτεινό σε καιρό ζητιάνο
Στο συντακτικό τη ζωή μου χάνω. 

Παίρνω μια φράση υπεράνω υποψίας
Βάζω γυαλιά στην εποχή της μυωπίας
Και κρύβω πίσω από μια απλή δασεία
Τα όνειρά μου σαν τρανή περιουσία.

Κλείνω προθέσεις και συνδέσμους στο συρτάρι
Σκέψεις εφήβου που μπορεί και να σαλτάρει
Μια αναλφάβητη ζωή τραβάει κάρο
Χωρίς τελεία κι ένα φίλο για τσιγάρο.

Ένα παρελθόν σαν περισπωμένη
Ξάπλα στη στροφή θα με περιμένει
Μέλλον σκοτεινό σε καιρό ζητιάνο
Στο συντακτικό τη ζωή μου χάνω.

ΒΙΑΣΤΗΚΕΣ ΠΟΛΥ

ΣΤΙΧΟΙ: Ιωάννη Πανουτσόπουλου

ΜΟΥΣΙΚΗ: Τάσος Γκρους

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Φωτεινή Βελεσιώτου

Εγώ που αγάπησα τα ξέγνοιαστα πουλιά 
Κι ένα τζιτζίκι με ξεκούρδιστη κιθάρα 
Κάνω καντάδες με λαγούτα και βιολιά 
Για να γλυκάνω της καρδιάς σου την αντάρα. 

Βιάστηκες πολύ 
Έγινες πουλί 
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις. 

Βιάστηκες πολύ 
Σαν ανατολή 
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει. 

Ξημέρωσε ένα ανοιξιάτικο πρωί 
Ξαναγυρνούν τα χελιδόνια της ελπίδας 
Μα όταν φεύγεις μου σκορπίζεις τη ζωή 
Και όλα μοιάζουν σαν να πέρασε ο Αττίλας. 

Βιάστηκες πολύ 
Έγινες πουλί 
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις. 

Βιάστηκες πολύ 
Σαν ανατολή 
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει. 

Όπως ο Ίκαρος απλώνεις τα φτερά 
Να με περάσεις στου παράδεισου τις πύλες 
Μα πριν να βγω απ’ της ζωής μου τα στενά 
Θα με πουλήσεις μια βραδιά στις Θερμοπύλες. 

Βιάστηκες πολύ 
Έγινες πουλί 
Στα ψηλά να φύγεις για να ξεφύγεις. 

Βιάστηκες πολύ 
Σαν ανατολή 
Λίγο πριν χαράξει έχεις αλλάξει.

Υ.Γ: Ο Τάσος Γκρους είναι ένας σπουδαίος συνθέτης. Άκουσα τη μουσική του και τον αγάπησα. Όπως επίσης και τους στίχους σπουδαίων ποιητών –στιχουργών που με καράβι τις συνθέσεις του ταξίδεψαν στο κατώφλι μας. Καλό ποδαρικό λοιπόν για το 2016 σε ποίηση του εξαιρετικού ποιητή Ιωάννη Πανουτσόπουλου <<Φυλάξου>> , << Ένα παρελθόν σαν περισπωμένη>>, <<Βιάστηκες πολύ >> Απολαυστική η ερμηνεία της Φωτεινής Βελεσιώτου. Επειδή οι τίτλοι είναι από μόνοι τους  μοναδικοί και εντελώς βιωματικοί όπως και οι στίχοι ,τους χαρίζω σε όλους..Όσο να ναι όλο από κάπου πρέπει να φυλαγόμαστε , κάποιοι βιάστηκαν πολύ να φύγουν και κάποτε στο παρελθόν έχουμε όλοι υποστεί τις …περισπωμένες μας… Τέλος ευχαριστώ την αγαπημένη μου παιδική φίλη Μαρία Ψάχου που μου τους γνώρισε. Της εύχομαι καλή χρονιά με υγεία και πρόοδο μαζί με την όμορφή της οικογένεια….

                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ