Ελευθερία
έκφρασης
Τη πρώτη
νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν
ένα λουλούδι
από τον κήπο
μας
και δε λέμε
τίποτα.
Τη δεύτερη
νύχτα δε κρύβονται πλέον
περπατούνε
στα λουλούδια,
σκοτώνουν το
σκυλί μας
και δε λέμε
τίποτα.
Ώσπου μια
μέρα
-την πιο
διάφανη απ’ όλες-
μπαίνουν
άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το
φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε
το φόβο μας
που πνίγει τη
φωνή στο λαιμό μας.
Κι επειδή δεν
είπαμε τίποτα
πλέον δε
μπορούμε να πούμε τίποτα
Υ.Γ: Το
αφιερώνω σ΄αυτούς που μιλάνε ξεκάθαρα. Χωρίς φόβο . Και λένε αυτό που
πραγματικά θέλουν. Και αγωνίζονται γι
αυτό .
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Τόσο απλό..
ΑπάντησηΔιαγραφή