Γιος του Εχεκρατίδη έζησε στους χρόνους του Πελοποννησιακού πολέμου, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης και καταγόταν από το δήμο Κολυττό. Έλαβε τη φιλοσοφική μόρφωση της εποχής
του και, εξαιτίας της ηθικής κατάπτωσης των συγχρόνων του, οδηγήθηκε σε μίσος
κατά της ανθρωπότητας. Αποσύρθηκε στον Υμηττό και ζούσε απομονωμένος, έχοντας μαζί του κάποιον Απήμαντο,[5] που τον ακολούθησε σε αυτό το τρόπο ζωής. Η μισανθρωπία του Τίμωνα τον
κατέστησε αντικείμενο σάτιρας των κωμωδιογράφων της εποχής του και αναφέρονται
γι΄αυτόν πολλά ανέκδοτα. Πέθανε από γάγγραινα, γιατί όταν κάποτε έπεσε από ένα
δένδρο αρνήθηκε να δεχτεί τις φροντίδες γιατρού. Τον τύπο του περιέγραψαν
εκτενώς ο Λουκιανός στο έργο του Τίμων ή Μισάνθρωπος και ο Σαίξπηρ στο δράμα του Τίμων ο Αθηναίος (The life of Timon of Athens
Τάφηκε κοντά στη θάλασσα, στον δρόμο από
τον Πειραιά για το Σούνιο. Το κύμα έκανε τον τάφο του δυσπρόσιτο στους
ανθρώπους και η επιτύμβια επιγραφή που αποδίδεται σ’ αυτόν, λέγεται πως είναι
γραμμένη απ’ τον ίδιο: «Αφήνοντας μια άθλια ζωή, αναπαύομαι εδώ πέρα. Τ’ όνομά
μου δεν πρόκειται να το μάθετε και να πάτε στο διάβολο (ες κόρακαν)». Μια άλλη
επιγραφή που έχει διασωθεί και ανήκει στον επιγραμματοποιό Ηγήσιππο, γράφει: «Βάτα και γαϊδουράγκαθα
τον τάφο μου τον ζώνουν και πιο κοντά αν θες να ’ρθεις, τα πόδια σου ματώνουν.
Ο Τίμων ο μισάνθρωπος εδώ έχει καταλύσει. Και τώρα δρόμο, αρκετά, μ’ όσα μ’
έχεις στολίσει».[
O Πλούταρχος αναφέρει,
ότι ο Τίμων παρουσιάστηκε στην εκκλησία του δήμου κι αφού ανέβηκε στο βήμα,
είπε στους κατάπληκτους Αθηναίους: «Άνδρες Αθηναίοι, γνωρίζετε ότι έχω ένα
κτήμα στον Υμηττό κι ότι σ’
αυτό υπάρχει μια συκιά, απ’ την οποία πολλοί έως τώρα κρεμάστηκαν. Επειδή
λοιπόν, σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα κι αποφάσισα να την κόψω, θέλω να σας το
ανακοινώσω, για να σπεύσουν να κρεμαστούν, όσοι από εσάς θέλουν»
Υ.Γ: Επίκαιρος όσο ποτέ ο Τίμων ο Αθηναίος.
Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε σήμερα αν μπορούσε να μιλήσει .Αν είχε φωνή και βήμα.
Σε μια εξίσου δύσκολη εποχή σαν αυτή που έζησε , όπως είναι η δική μας, με ποια
ανακοίνωση θα μας άφηνε σύξυλους και εμβρόντητους, θα δοκίμαζε τον καθωσπρεπισμό
και την απόλυτη βεβαιότητα που έχουμε για τα πράγματα, θα τράνταζε το έλος της ζωής
μας και της μνήμης μας. Θα αποτολμούσα να πω κάποιες τέτοιες ατάκες αν.........
Και ένα ακόμα σχόλιο. Η
πράγματι ερεβώδης, δύστροπη και
μισάνθρωπη προσωπικότητα του Τίμωνα του
Αθηναίου σίγουρα οφείλεται σε πολλούς,εντός εισαγωγικών,φιλάνθρωπους, ηθικούς
και δίκαιους ανθρώπους.Αυτούς ,θεωρώ, ότι ο Τίμων μισούσε θανάσιμα. Και είναι
έργο των χειρών τους.Η δική του ευαισθησία έμεινε στην ιστορία ως μισανθρωπία
και απόλυτη αναισθησία. Από ποιους; Μάλλον από τα ΜΜΕ της εποχής του….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου