Στα νιάτα της υπήρξε Πολύ Όμορφη
Και Πρώτη στα μαθήματα συνάμα
Ό,τι πρέπει για να μην έχει Τύχη
-Λέγαν οι παλιοί-
Κι Αυτή βεβαίως δεν είχε
Τύχη καλή και ευτυχισμένη.
Δίδαξε όμως όσα έμαθε με αγάπη
Εικοσιπέντε χρόνια στα σχολεία.
-Δεν ήθελε να τα θυμάται-
Ελπίζω αυτά να τη θυμούνται.
Μια ζωή αλλιώτικη από αυτή που είχε
φανταζόταν
Κι αναρωτιόταν συνεχώς αν πρέπει να φοβάται
Στο τέλος δε φοβόταν τίποτα.
Αυτή κέντρο στον Κόσμο της
Μια τεράστια Πληγή η Ύπαρξή της
Βασανισμένη θάλασσα τα μάτια της
Μόνη
Ανεξάρτητη
Ατίθαση
Θρασεία
Με ένα χαμόγελο για τον Καφέ και το Τσιγάρο
της…
Υ.Γ: Καλό Ταξίδι Θεία Ελευθερία Στεφανίδου..Ελπίζω εκεί που πας να
βρεις τον Παράδεισο που δεν βρήκες εδώ
στη γη..Χαιρετισμούς σε όλους εκεί πάνω.
Στη μνήμη σου ανεβάζω
σήμερα κάποια από τα τραγούδια που
αγαπούσες να τραγουδάς…
Να τη θυμάσαι !!!! Σίγουρα θα δώσει και τους χαιρετισμους.της καρδιάς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το σχόλιο!!!! Περαστικά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή