Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ...






ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ:   ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ   
 ΘΕΑΤΡΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ

Πως ένας νεαρός  με  Σύνδρομο Asperger.........

Επιδρά στο περιβάλλον στο οποίο ζει ,άμεσο και απώτερο...... με αφορμή ένα τυχαίο γεγονός : τη δολοφονία ενός σκύλου τα μεσάνυχτα..

ΔΥΟ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ

Το ότι αγαπάς έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι αγαπάς και την αρρώστια του …την ασθένειά του.. το σύνδρομό του ή όπως αλλιώς το λένε αυτό που βασανίζει αυτόν και σένα .Μην νιώθεις τύψεις αν φοβάσαι , αν βαρυγκωμάς , αν θα προτιμούσες να ήταν όλα φυσιολογικά γύρω σου όπως συμβαίνει- δεν συμβαίνει αλλά  έτσι νομίζεις- με όλους τους ανθρώπους. Μην προσπαθείς να δείξεις ότι είσαι υπεράνω, ότι δεν σε νοιάζει, ότι είναι ωραίο να συμπαραστέκεσαι και να συμπάσχεις  αφού η ζωή σε επέλεξε να είσαι εσύ αυτός που θα ζει δίπλα σε έναν διαφορετικό άνθρωπο..Μπορείς αν θέλεις να φωνάξεις , να ουρλιάξεις , να σιχτιρίσεις την κακή σου μοίρα, την στραβή σου τύχη , να παραπονεθείς..Γιατί θεέ μου..Ανθρώπινο ..Πολύ ανθρώπινο… Κάποια στιγμή όμως πρέπει να αποδεχτείς ότι  θα ζεις με αυτό που οι άλλοι ξορκίζουν. Θα βρεις το κουράγιο να το κάνεις επειδή δεν γίνεται αλλιώς. Και θα δεις ότι κάποιες φορές είναι λιγότερο κακό από αυτό που φαντάστηκες . Η αρρώστια, η ασθένεια , το σύνδρομο ή όπως αλλιώς πες το, έχει πρόσωπο, χέρια, καρδιά, πόδια…. Και ένα χαμόγελο …Που θέλει να ζήσει παρόλα αυτά ..Εσύ λοιπόν, η μητέρα του, ο πατέρας του, η σύντροφος… εσείς οι δικοί του .. εσύ.. εγώ.. όποιος ...πρέπει να βρούμε χαρά μέσα από τον πόνο..Ελπίδα μέσα από την απελπισία, αντοχή μέσα από την ανημπόρια… Γιατί  αυτό  είναι η πρόκληση για την οποία γεννηθήκαμε.. Η παράσταση προβάλλει το χάος που δημιουργεί στο περιβάλλον του  το διαφορετικό που διαθέτει ταυτόχρονα και μια ιδιοφυΐα  που οι δικοί του άνθρωποι καλούνται να διαχειριστούν συχνά χωρίς επιτυχία .. Δεν τους κατηγορεί όμως για αυτό. Έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν λάθος γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο ..Όσο για τον Κρίστοφερ με το σύνδρομο Άσπεργκερ , που του αρέσουν εμμονικά τα Μαθηματικά και τα Αστέρια, και θεωρεί αμελητέο κάθε ανθρώπινο πόνο ή χαρά μπροστά στο μεγαλείο του Σύμπαντος ,στο τέλος της παράστασης νομίζεις ότι  θα μπορούσες  και να τον αντέξεις..αν …..
                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Η στιγμή εκείνη που ο ηθοποιός που υποδύεται τον Κρίστοφερ βγαίνει από τον ρόλο του και υποκλίνεται καταχειροκροτούμενος στο κοινό είναι εκπληκτική. Συντελείται, λες ,ένα θαύμα.. που μόνο στο θέατρο μπορεί να συντελεστεί …..
                               


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου