Επανέρχομαι στην φράση
του Α. Πανσέληνου, απειθάρχητη
ιδιοσυγκρασία. Ιδιαίτερα γοητευτική μέσα στο βαρετό κλίμα των καιρών, στων σχέσεων
και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία… Που ρισκάρει, ρίχνει το γάντι
στην βαρεμάρα, ανατρέπει, απαντά με θάρρος στην λογική του συνετού μονόδρομου
με μια εντελώς δική της αντίληψη για τα πράγματα,ανυπάκουη, ανένταχτη,
ρηξικέλευθη η και πρωτοπόρα. Η αλήθεια
είναι πως συχνά δεν αντέχεται. Στροβιλίζεται σαν φύλλο στον άνεμο ,σε παίρνει
μαζί της και σε σηκώνει. Τεντώνει τα νεύρα σου, σε στέλνει αδιάβαστο και άλλα
τέτοια κουραστικά και σκανδαλώδη που απειλούν την τάξη και την ηρεμία της ζωής
σου. Δεν ξέρει τι θα πει συμβιβασμός, ελιγμός, κανόνες, κανονισμοί , προσαρμογή
και προσαρμοστικότητα. Κατεξοχήν υποψήφια προς διαγραφή από κόμματα, συλλόγους,
συντεχνίες και σωματεία. Έχει χιούμορ. Το
χιούμορ που τη σώζει τελικά και αντισταθμίζει το αίσθημα κινδύνου που γεννά στους
ανθρώπους μήπως τελικά τους παρασύρει
στα τάρταρα. Φοβάται. Αλλά δεν θέλει να δείχνει το φόβο της. Είναι ενοχλητική.
Ιδιαίτερα στην εξουσία. Και σε κείνους που τα πάνε καλά μαζί της. Μου αρέσει. Με εμπνέει . Ιδιοσυγκρασία
απειθάρχητη. Η καλύτερη φιλοφρόνηση για έναν άνθρωπο που έχει κατανοήσει πως η
λέξη σκατά μπορεί κάποια στιγμή να είναι η μόνη που ενδείκνυται να ειπωθεί…
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου