Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΣΤΡΟΦΗ...



ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΣΤΡΟΦΗ

Μια εκπομπή του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ

Οδηγώ Κυριακή  μεσημέρι, τρεις και κάτι, από Βυτίνα- Πάτρα. Η εκατόν έντεκα στις φθινοπωρινές ομορφιές της με τις γνωστές πληγές σε κάθε γωνιά. Ένας ήλιος ζεστός αντιστέκεται στη βεβαιότητα της αλλαγής του καιρού που διατυμπανίζουν από το πρωί τα κανάλια. Ο συνοδηγός λείπει. Μικρός και μεγάλος. Για ευνόητους λόγους και οι δυο. Συντροφιά μου το ραδιόφωνο, η μεγάλη αγάπη της ζωής μου. Η αγάπη του δρόμου, της βροχής, της λιακάδας, της νύχτας. Πρώτο πρόγραμμα. Επί τόπου στροφή. Ευρηματικός τίτλος υποστηρίζεται από νεαρές φωνές που δημοσιογραφούν για να μιλήσουν για το έργο του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ που κυριολεκτικά σώζει εξαρτημένους από τα ναρκωτικά εφήβους. Καλεσμένος της εκπομπής  ένας εθελοντής του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ, φυσικός, μουσικός , ερμηνευτής , εθελοντής δάσκαλος της μουσικής και στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΩΔΕΙΟ, ο Στάθης Δρογώσης. Μια εκπληκτική φωνή, μελαγχολική και χαμηλόφωνη, συνομιλεί με τους νεαρούς <<δημοσιογράφους>> που στην ουσία είναι παιδιά της ΣΤΡΟΦΗΣ, πρώην χρήστες που τώρα είναι καθαροί και βοηθούν να διαδοθεί η ελπίδα και σε άλλους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Εντυπωσιάζομαι από το ρυθμό της συζήτησης ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να βάλουν στην άκρη το ΕΓΩ που έτσι κι αλλιώς είναι πολύ πληγωμένο και να μιλήσουν για το ΕΜΕΙΣ και την ανάγκη για  συμπόρευση, συνεργασία, σύμπνοια… Αλλιώς η εξάρτηση δεν νικιέται. Ξεχνιέμαι στα τραγούδια τους, στα αστεία αλλά κυρίως στα σοβαρά τους. Άνθρωποι νέοι, που πριν μπουν στη ΣΤΡΟΦΗ δεν είχαν καμιά ελπίδα να ζήσουν . Και τώρα τους ακούω να γελούν, να κάνουν όνειρα και κυρίως να μιλάνε για το πρόβλημά τους χωρίς ενοχές, με γενναιότητα, κόντρα στα γνωστά στερεότυπα που τους θέλουν στο περιθώριο της κοινωνίας. Ευχαριστώ τα παιδιά από τη ΣΤΡΟΦΗ. Μου κράτησαν υπέροχη συντροφιά με την αισιοδοξία τους και με τον υπέροχο καλεσμένο τους….
                                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ:


Μην το πεις πουθενά
Πια τα βράδια δεν κοιμάμαι
Η καρδιά μου χτυπά
Και φοβάμαι, ναι φοβάμαι

Δεν ξέρω αν έχω αλήθεια
κάτι να μοιραστώ
Και σου ζητάω βοήθεια και
ντρέπομαι γι’ αυτό

Μην το πεις πουθενά
Όλα θέλω να τ’ αφήσω
Σπίτι φίλους δουλειά
Δίχως να κοιτάξω πίσω

Δεν ξέρω αν έχω αλήθεια
κάτι να μοιραστώ
Και σου ζητάω βοήθεια
και ντρέπομαι γι’ αυτό
Μην το πεις πουθενά
Όταν γελώ δυνατά
να ξέρεις μέσα μου κλαίω
Μην το πεις πουθενά
Πόσο να κρύβομαι πια;
Δεν αντέχω σου λέω!

Μην το πεις πουθενά
Θέλω να φύγω μακριά .
Πίστεψε με το θέλω.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου