ΑΝΥΠΟΜΟΝΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΑΡΥΘΥΜΟΙ ΒΡΑΧΟΙ...

Σκέφτεται

Ανυπόμονα κύματα

Που σπάνε

Σε βαρύθυμους βράχους.

Ορμητικά ποτάμια

Σκέφτεται.

Γεύεται

Αλμυρά

Τα δάκρυα

Τα λόγια

Των ανθρώπων.

Ισορροπεί στην άκρη.

Θαλασσινό τοπίο στην ομίχλη

Η θλίψη.

Κι οι καταιγίδες της φωνές

Που δεν ακούγονται.

           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ