Σκέφτεται
Ανυπόμονα κύματα
Που σπάνε
Σε βαρύθυμους βράχους.
Ορμητικά ποτάμια
Σκέφτεται.
Γεύεται
Αλμυρά
Τα δάκρυα
Τα λόγια
Των ανθρώπων.
Ισορροπεί στην άκρη.
Θαλασσινό τοπίο στην ομίχλη
Η θλίψη.
Κι οι καταιγίδες της φωνές
Που δεν ακούγονται.
ΜΑΡΙΑ
ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου