ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ.....

Ήταν μεγάλοι οι καιροί, μικροί οι άνθρωποι.

Σκιές επόπτευαν στους δρόμους

Με καλυμμένο πρόσωπο

Και δε μιλούσαν.

Απίστευτη σκιώδης τρικυμία

Σε δήθεν ήρεμα ακροατήρια

Σκυφτά και νυσταγμένα.

Συνάξεις με καλό σκοπό.... ελεφάντων.

(Πίσω από το δάκτυλό τους κρύβονται)

                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Υ.Γ: Δεν έχω τίποτα με το συμπαθές αργοκίνητο ζώο.Αντίθετα ,νομίζω ότι εκπέμπει σοφία και δύναμη. Οι χοντρόπετσοι άνθρωποι όμως, που τίποτα δεν τους συγκινεί, τίποτα δεν τους διαπερνά, αρκεί να κάνουν τη δουλίτσα τους στον ερμητικά κλειστό για τους κοινούς θνητούς μικρόκοσμό τους, μου είναι επιεικώς ανυπόφοροι...και βαρετοί...