ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΧΟΛΙΑ ...

Οπωσδήποτε απαιτεί καλοσύνη, επιείκεια και γενναιότητα η έκφραση καλών σχολίων για μια προσπάθεια που δεν είναι δική σου και ίσως στο βάθος του μυαλού σου σκέφτεσαι ότι ενδεχομένως εσύ να την είχες κάνει καλύτερα. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. Με αφορμή τις παραστάσεις μας και τα ουκ ολίγα επαινετικά σχόλια που ακούσαμε γι αυτές, θέλω να ευχαριστήσω πρώτα πρώτα τους συναδέλφους μου και φίλους από πολλά σχολεία της πόλης μας, ο καθένας εξαιρετικός στο είδος του, που είχαν από καρδιάς, κοιτώντας μας στα μάτια και όχι με μια τυπική αγέλαστη γκριμάτσα κάτι όμορφο και ενθαρρυντικό να μας πουν τουλάχιστον για τον ιδιαίτερα μεγάλο κόπο που καταβάλαμε όλοι, μαθητές και καθηγητές στις πρόβες αλλά και πάνω στη σκηνή… Δεν έχω λόγια για το πόσο συγκινημένη είμαι για το μεγαλείο της καλής τους κουβέντας, για το γενναιόδωρο αγκάλιασμα και το χαμόγελο επιβράβευσης που χάρισε στην καρδιά μας ανακούφιση και χαρά..Ιδιαίτερα δε όταν  προέρχονται από τόσο ξεχωριστούς ανθρώπους , όπως είπα και παραπάνω, με εξαιρετική παρουσία ο καθένας στα σχολεία τους, στην οικογένειά τους, στη δουλειά τους!!! Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι τα σχόλια πρέπει πάντοτε να είναι καλά και άγια… Κάθε άλλο..Φτάνει να λέγονται ευθέως, κοιτώντας μας στα μάτια, με διάθεση θετική και εποικοδομητική..Και για να θυμηθώ πάλι μια ατάκα από τον ασπρόμαυρο κινηματογράφο..δείχνε μου τα λάθη, διορθώνομαι… Μόνο τότε έχουν σημασία και αξία για μένα. Αλλιώς  είναι σίγουρο ότι προέρχονται από ανθρώπους εμπαθείς , εγωιστές και δειλούς. Αυτά… Και για να μην υπάρχει καμιά παρανόηση. Σε αυτή την παράσταση προσπαθήσαμε όλοι να κρατήσουμε ένα καλό επίπεδο, τόσο ως προς το κείμενο και τα αστεία του, όσο και ως προς την δραματοποίησή του. Στόχος μας ήταν να ανατρέψουμε ψέματα και καταστάσεις που παγιώνονται συνήθως στο μυαλό των παιδιών μέσα από τα παραμύθια χωρίς να το καταλαβαίνουν. Μην με παρεξηγήσετε. Αγαπώ πολύ τα παραμύθια αλλά πάνω από όλα αγαπώ τα παιδιά που έχουν τη δύναμη να ανατρέπουν τα παραμύθια και να δημιουργούν τα δικά τους. Αντιμετωπίσαμε με τρυφερότητα όλες τις φιγούρες των παραμυθιών, και με την αθωότητα και απλότητα του αφελή πρίγκιπα και των υπηρετών του, αλλά και με την αγαθή όσο και κάπως ελιτίστικη ματιά του καταξιωμένου με πολλά βραβεία μικρού πρίγκιπα του Γάλλου, θελήσαμε να δημιουργήσουμε στο κοινό ποικίλα κίνητρα για σκέψη και συναισθήματα. Από τα χαμόγελα και τα συγκινητικά λόγια που ακούσαμε νομίζω ότι τα καταφέραμε. Το κοινό μας ήταν άψογο. Ιδιαίτερα στη δεύτερη παράσταση που η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη , οι διάδρομοι υπερπλήρεις, σε συνθήκες που δύσκολα παρακολουθεί κανείς απερίσπαστος ένα θεατρικό έργο, όταν μάλιστα η ακουστική του χώρου δεν είναι και η καλύτερη , αυτό το κοινό επαναλαμβάνω, ήταν υπέροχο. Το ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιά  μου!!Τώρα τα παιδιά..Οι μαθητές μας..Οι ηθοποιοί μας που τραγούδησαν , χόρεψαν, έπαιξαν με την καρδιά τους. Ο σπουδαίος μας πιανίστας και ερμηνευτής που για μια ακόμη φορά σκόρπισε ρίγη συγκίνησης σε όλους, τα κορίτσια που χόρεψαν, τραγούδησαν …δάκρυα θαμπώνουν τα μάτια μου τώρα που γράφω και έχω μπροστά μου τα προσωπάκια τους, λαμπερά και όμορφα και τα όμορφα λουλούδια τους στο βάζο μου..Αυτά τα παιδιά ξέρουν καλύτερα από τον καθένα την υπερπροσπάθεια που κάναμε όλοι μας  παρόλα τα προβλήματα, γνωστά ή άγνωστα, που ο καθένας από μας κουβαλάει ως βαριές αποσκευές στις πρόβες και στις πρόβες και στις πρόβες!!!! Αυτά τα παιδιά που άλλα θα φύγουν για το Λύκειο και θα έρχονται να μας βλέπουν όπως τόσα άλλα που ήταν παρόντα αυτές τις μέρες δίπλα μας, και άλλα που θα πορευτούν μαζί μας και σε άλλες όμορφες στιγμές-ποιος ξέρει- είναι ο θησαυρός μας. Οι πολύτιμοι λίθοι μας είναι τα συγκινημένα μάτια τους μετά την  τελευταία παράσταση στο σχολείο μας και η ασπίδα μας  απέναντι σε όλες τις δυσκολίες, η αγκαλιά τους… Αυτά τα παιδιά είναι η μεγάλη μου αγάπη..Άντζελα, Γιώτα, σας στέλνω φιλιά και την αγάπη μου… Πάμε γι άλλα…..

                                                            ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ1: Επειδή μου αρέσουν τα καλά ,πάνω από όλα, σχόλια γιατί είμαι γνωστό ψώνιο, σας παραθέτω, όπως μου το έγραψε, το επικό σχόλιο της μικρής μου αδελφής ..ΕΥΛΟΓΩ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ,  ΣΥΓΓΝΩΜΗ....

ΜΑΣ ΚΑΘΗΛΩΣΑΤΕ για ακόμα μία χρονιά...
Από τη μικρή Αναστασία ετών 4 στα γόνατά μου,που παρέμεινε ακίνητη και με ανοιχτό το στόμα καθ'όλη τη διάρκεια της παράστασης,έως τον ηλικιωμένο κύριο μπροστά μου δεξιά,που είχε ένα μόνιμο χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη,διακοπτόμενο συχνά πυκνά από εξάρσεις γέλιου...
Για όση ώρα κράτησε η πραγματικά υπέροχη παράστασή σας,μας συμπαρασύρατε στο αριστοτεχνικό και με τόσο χιούμορ δοσμένο αναποδογύρισμα των κλασσικών παραμυθιών,για να τα αποκαταστήσετε εξίσου ευρηματικά στο τέλος,μέσα από τα λόγια του γοητευτικού μικρού πρίγκηπα.
Τί να πρωτοθυμηθώ;
Τον πρίγκηπα αλά ελληνικά με την αξέχαστη από την περσινή σας επιτυχία ατάκα,Τί παλικάρι,τί κορμοστασιά...να επιμένει να αρνείται τον έρωτά του για την ασκημομούρα Σταχτομπούτα,που όμως καθόλου δε μάσησε αφού τη γυρεύουν κάν και κάν...Το come back on your knees...Τον παιχνιδιάρη κατασυκοφαντημένο λύκο..Τα αυθάδη γουρουνάκια που ένιωθα να με φωτογραφίζουν μ'εκείνο το..,τη γουρούνα...Το υπέροχο Τέρας που φαίνεται ότι έχουν παντρευτεί όλες οι γυναίκες..,Το κορυφαίο τρεμάμενο,μπαμπά μου,της Πεντάμορφης...Την αγωνιώδη ένσταση της Χιονάτης που ήθελε να μάθει τί θα γίνει κατόπιν εορτής, για να αποφασίσει αν ο γάμος τελικά αξίζει τον κόπο...Τη δίκαιη αγανάκτηση του Παπουτσωμένου Γάτου...για την ενθρόνιση,άκουσον άκουσον,στο τέλος του παραμυθιού του άχρηστου αφεντικού του...Το Euorovisionικό 3 points...Tα τραγούδια...Τις μουσικές...τα... τα... τη Μαργαρίτα που είδα μετά 25 χρόνια!!!!
Απ'όλα κρατώ τα χαρούμενα πρόσωπα και την ανάλαφρη καρδιά μου μετά το τέλος της παράστασης...
Πραγματικά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ...
Για τη χαρά,το δόσιμο,το ταλέντο.

ΥΓ.Έστω και για λίγο,μας εξημερώσατε..

Υ.Γ2:  ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ!!!ΞΑΝΑΠΑΙΖΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΠΑΜΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ…ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ .....ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΞΑΝΑΘΥΜΙΣΩ !!!!!!!!!!!