Η ποίηση είναι επιστροφή
Σε οικεία μέρη
Άνοιξη και φθινόπωρο μαζί
Και καλοκαίρι
Νόστιμον ήμαρ στην σπαρμένη γη σου
Κι όταν γυρίζει απ΄ τα ξένα το παιδί σου
Η ποίηση είναι επιστροφή
Δροσάτο να φυσάει το αγέρι
Καρπούζι κατακόκκινο στο χέρι
Μια Κυριακή.
Ταξίδι με ωτο στόπ και με ποδήλατο
Και με τσιγγάνικη καρότσα και κορμί
τροχήλατο
Η ποίηση είναι επιστροφή
Με τουμπελέκια και βιολί
Και έμπνευση
Που ακροβατεί
Με γκάζια μα και φρένα πειραγμένα
Κλαίγοντας
Που ποτέ δεν είναι εκεί
Όταν ακούει να σφυρίζουνε τα τρένα.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Η ποίηση είναι επιστροφή. Ποτέ
απομάκρυνση ή ξενιτιά. Μόνο επιστροφή.
Η 3η στροφή, Μαρία μου, συγκινητική! Την ελευθερώνω απ΄ τα κιτάπια και την φυλακίζω στην καρδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή