ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΑΠΟ ΤΙΣ
ΣΕΡΡΕΣ, ΕΤΩΝ ΕΝΤΕΚΑ…
Ναι λοιπόν, κύριοι της
Κυβέρνησης , του υπουργείου Παιδείας , κύριοι συνάδελφοι της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Τα
σχολεία σε όλη την Ελλάδα έπρεπε να
είναι κλειστά σήμερα. Γιατί ο Βασίλης, ετών έντεκα, δεν θα ξαναπαίξει στο
προαύλιο του σχολείου του. Το θρανίο του άδειο . Κι η αδελφή του πάντα θα τον ψάχνει, για να πάνε σπίτι τους το μεσημέρι. Και οι
γονείς του θα τον περιμένουν.. Γιατί έρχονται Χριστούγεννα και δεν θα γιορτάσει
τη γιορτή του, την πρώτη μέρα του καινούργιου χρόνου. Γιατί όλοι οι αρμόδιοι
και μη, στην 25η είδηση των ειδησεογραφικών δελτίων φιλονικούν πάνω στο νεκρό του σώμα ,παίζοντας
πινγκ πονγκ τις ευθύνες τους, αφού εργολαβούσαν επικινδύνως, πετυχαίνοντας
διάνα τον φριχτό του θάνατο…
Έπρεπε, το λιγότερο ,όλα
τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Σημαίες μεσίστιες σε όλα τα μπαλκόνια των
Ελλήνων. Γιατί ο Βασίλης, ετών έντεκα , δεν θα ξαναχαμογελάσει . Και ούτε ένας
Βιζυηνός δεν έμεινε ή ένας Παπαδιαμάντης για να θρηνήσει το χαμό του, στο χώρο
που θα έπρεπε να είναι ο πιο αθώος και ο πιο ακίνδυνος, ο πιο αγαπημένος..Το
προαύλιο του σχολείου του..
Έπρεπε ,το λιγότερο,
όλα τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Κλειστές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα.
Σιγή… να συνοδεύσει τα πετάγματά του στους αιώνες. Γιατί ο Βασίλης , ετών
έντεκα , έπιασε αδιάβαστους για μια
ακόμα φορά όλους τους θεσμούς και τους θεσμοθέτες που
προσπαθούν μάταια να
δικαιολογήσουν ένα ετοιμόρροπο κράτος που γνωρίζει πολύ καλά πώς να σκοτώνει τα
παιδιά του. Ακόμα και στο προαύλιο του σχολείου τους..
Έπρεπε, το λιγότερο,
όλα τα σχολεία να είναι κλειστά σήμερα. Και τα λαμπιόνια όλα. Τα μαγαζιά , τα
θέατρα , οι δρόμοι..Γιατί ο Βασίλης από τις Σέρρες, ετών έντεκα, τη μέρα που τον φόνευσαν, δεν ήθελε να πάει
στο Σχολείο..Ήθελε σπίτι του να μείνει. Να χουζουρέψει στο κρεβάτι του. Να ονειρευτεί. Τη ζωή, που όλοι αυτοί που ευθύνονται, δεν τον
αφήσανε να ζήσει…. Στο προαύλιο του σχολείου του….
ΥΓ: Ο Βασίλης ετών
έντεκα, που φονεύτηκε στο προαύλιο του σχολείου του, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
ΑΤΥΧΕΣΤΑΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ..Είναι η ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ…
Μαρία Φούκα
ΥΓ2: Σαν αύριο, 8 Δεκέμβρη, έφυγε ο Βασίλης μου! Είμαι σίγουρη ότι θα ξεναγήσει τον συνονόματό του στον Παράδεισο!!!
Πολυ εύστοχο σκεπτικό για έναν άδικο χαμό δυστυχώς. Κάθε μέρα χάνονται άπειροι συνάνθρωποι, ακόμη και παιδιά, θύματα μιας χώρας που καταρρέει και ενός κοινωνικού κράτους και θεσμών που φθίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή