Τρίτη 8 Μαΐου 2018

ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ....



Παραλογή, 1993

- Εσύ δε θα πεθάνεις.
Μάζεψε τη φωτιά.
-
Πεθαίνουν οι μανάδες; Δεν πεθαίνουν.
 -
Όχι. Κοίταξε μην καείς.
-
Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
 -
Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη.
-
Κι εσένα που σε πόναγε το δόντι;
 
-Άλλο το δόντι. Δεν πέθανε κανένας από δόντι. Σύρε να παίξεις.
 -
Δε θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
-Μπα σε καλό σου. Φέρε μου το σινί.
-
Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
 -
Θα σαι μεγάλος τότε μη φοβάσαι.
-
Πόσο μεγάλος θα μαι;
 -Άντρας. Θα χεις γυναίκα και παιδιά. Μπορεί κι αγγόνια.
-
Κι εσύ πώς θα σαι τότε;
-Σαν τη γιαγιά. Γριούλα.
 -
Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ ένα μάτι. Εσύ δεν θα σαι έτσι. Κι ούτε θα πεθάνεις. Θα πεθάνεις;
 -
Όχι δεν θα πεθάνω. Φέρε τη γάστρα.
 -
Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
 -
Κούφια η ώρα. Μη λες τέτοιες κουβέντες.
-
Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ ακούς;

-Σ΄ ακούω. Ψεύτη. Ούτε αυτά που μου ΄ταξες παιδί δεν κράτησες.

Υ.Γ: Την Κυριακή 13 του Μάη είναι η γιορτή της μητέρας. Το αφιερώνω λοιπόν  στη μητέρα μου . Εσύ δε θα πεθάνεις ..Μ΄ ακούς.….. Ο ίδιος φόβος που έχω από παιδί. Δεν τον ξεπέρασα ποτέ και ούτε πρόκειται. Κι ας έγινα κι εγώ μάνα. Τον κληροδότησα άραγε στο παιδί μου; Ελπίζω πως όχι..... Πάντως κι εγώ στο λέω...Εσύ δεν θα πεθάνεις…
                                              ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου