Όπως ήταν μικρή. Ξανθούλα και γαλανομάτα, όμορφη και γλυκιά. Γελαστή και ορεξάτη για κουβέντα και για κάθε λογής νοστιμιές. Μεζεδάκια, ποτάκια, γλυκά. Ενημερωμένη για όλα. Σοβαρά και ελαφρά. Καλλιτεχνικά και άλλα. Έξυπνη και επιμελής στο διάβασμά της. Φιλότιμη και καλοσυνάτη. Άνθρωπος της παρέας. Με τη γιαγιά μου την Μαρίκα που της είχε μεγάλη αδυναμία , τη μητέρα της, την γλυκύτατη θεία μου την Καίτη, τα αδέλφια της και τα αδέλφια μου, στις βόλτες μας στα προσφυγικά και για τι δεν μιλούσε… Ιστορίες παλιές αλλά και νεότερες σεργιάνιζαν μαζί μας . Δουλευταρού από τις λίγες. Άριστη μαθήτρια, σπούδασε στην Γεωπονική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στην Μέση Εκπαίδευση. Μεγαλώνοντας αντιμετώπισε τέρατα .Την αρρώστια και τον χαμό της μητέρας της που δεν ξεπέρασε ποτέ. Τα φαντάσματα που δημιουργεί η ζωή στους ευαίσθητους και γλυκούς ανθρώπους. Την δυσκολία να προσαρμόζεται. Να υπάρχει . Συνειδητά δεν στενοχώρησε ποτέ κανέναν. Αντίθετα έσπευδε πάντα να βοηθήσει τους πάντες. Όσοι την είχαν ανάγκη. Τίμησε όσο μπόρεσε την φιλία και την οικογένεια. Δεν κατάφερε όμως να ζήσει όπως είχε ονειρευτεί. Έφυγε μόνη γιατί το επέλεξε η αρρώστια της. Τώρα όμως είναι μαζί με την γιαγιά και τη μητέρα της σε ένα μπαλκόνι του ουρανού , σε κάποιο κήπο και κουβεντιάζουν όμορφες κουβέντες. Καλή ανάπαυση αγαπημένη μου μεγάλη ξαδελφούλα. Καλό ταξίδι Ξένη μου….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου