ΑΧΟΡΤΑΓΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!!!

Αχόρταγη θάλασσα

Οι άνθρωποι…

Να καταπιούν την κάθε μέρα

Να κλέψουν στη μικρή τους

Διαδρομή

Τα βλέμματα

Εξαργυρώνοντας θυμούς

Αισθήματα

Και δάκρυα διαμάντια…

Χορεύοντας

Παιδιά

Τρελούς χορούς

Ακίνητοι σχεδόν στα άσπρα χρόνια

Ανεμίζοντας καλά φυλαγμένες

Σημαίες

-Μισή ζωή -

Και που και που

Ολόγιομα φεγγάρια

Ξεχασμένα

Στην παραζάλη του καιρού

Και στο χειμώνα

-Εύκολο να τα αναζητάς

Δύσκολο να τα ζεις-

Σπάζοντας στα δυο

Ό,τι δεν μοιράζεται

Και παίρνοντας

Δικό τους

Ό,τι ξένο..

Πλασμένοι πάντα για μεγάλα πράγματα

Μικρά εντέλει

Ανθρωπάκια…

Κλείνουν τα σύνορα με φράχτες

Απομονώνουν

Καταργούν

Αρνούνται

Σε ικέτες

Πανάρχαιους βωμούς να προσκυνήσουν

-Λίγο νερό, λίγο ψωμί

Και μια πατρίδα-

Αχόρταγη θάλασσα οι άνθρωποι

Πνίγει  θαλασσοπνίγει

Πνίγεται

Ο θάνατος πνιγμός

Σε επίσημα χαρτιά και με τη βούλα

Νεκροτόμου

Που δεν έχει πληρωθεί

Υπερωρίες

Αχόρταγη θάλασσα οι άνθρωποι

Υποσχόμενοι  λέξεις

Που δε θυμούνται μετά

Φωνασκώντας από άμβωνος

-Φύγετε

Εδώ δεν υπάρχει τόπος για αλλόθρησκους

Παιδιά με πυρετό και τρόμο στα μάτια

-Φύγετε

Εδώ σας διώχνουμε από αγάπη

Απλώς δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας

Πρόσφυγες

Που πεινάτε και κλαίτε παράφωνα

Σε αδιάφορα μικρόφωνα

Και πληκτικά δελτία

Νοσταλγώντας μια  πόλη καμένη

Και ένα δέντρο που δε θα ανθίσει ποτέ

-Φύγετε

Εδώ είναι το τέρμα.

Ο δρόμος που οδηγεί σε γκρεμό

Απολίτιστοι ,βάρβαροι, που γεννάτε στις βάρκες μας δυο δυο τα παιδιά σας

Φύγετε…

Αχόρταγη θάλασσα οι άνθρωποι

Γεμάτη  χέρια ,πόδια, μαλλιά με πλεξίδες , τρύπια σωσίβια

Σε γειτονιές με αρχαία ναυάγια και πανιά έντρομα μάτια

Φωτογραφίες σε παιδικά γενέθλια σβησμένα

Οι άνθρωποι

Αχόρταγη θάλασσα

Ή το λιμάνι…..

-Να μπεις και να αράξεις, να φας και να κλάψεις…

                                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ