Στίχοι :Σαράντης
Αλιβιζάτος
Μουσική :Μάριος Τόκας
1.
|
Πάει καιρός που το φεγγάρι δεν περνάει από `δω
Το τοπίο είναι χακί, τρώει την καρδιά σου
Σε λευκό χαρτί τη νύχτα ξαναγράφω σ’ αγαπώ
στη σκοπιά παραμιλάω τ’ όνομά σου
Αχ, Αννούλα του χιονιά
δε θα είμαι πια μαζί σου
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου
Χτες το βράδυ στ’ όνειρό μου, τι σου είναι το μυαλό
μπήκαν, λέει, περιστέρια στο στρατώνα
Κι όπως το `φερε η κουβέντα, μου είπαν όνειρο κι αυτό
σήκω πήγαινε στην Άννα του χειμώνα
Αχ, Αννούλα του χιονιά...
Υ.Γ: Τα αγαπημένα μας τραγούδια είναι το λιμάνι μας. Ευγενικά συνοδεύουν την αναίδεια της κάθε μας μέρας και μας θυμίζουν τον σκοπό μας σ΄αυτό τον κόσμο. Να ταξιδεύουμε ακίνητοι, να ισορροπούμε κινούμενοι σε τεντωμένο σχοινί, σεβόμενοι την αρμονία της ζωής. Άλλοι την είπαν Φύση, εγώ την λέω Θεό. Ακόμα κι όταν διαταράσσεται, άλλες αρμονίες δημιουργεί και συμπληρώνει. Αυτή την τόσο τραυματική για μένα μέρα του αγύριστου ταξιδιού σου , μ΄ αυτό το τραγούδι που αγαπούσαμε σε νανουρίζω. Και αρμονικά σε νοσταλγώ...
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου