ΦΡΟΥΡΟΣ.....

 Ξενιτεμένη χρόνια

Η Αρετούσα

Στη   Βαβυλώνα

Με δαιδαλώδεις ερμηνείες

Τιμωρείται.

Κι ο Κωνσταντίνος άφαντος

Νεκρός.......

 Κι ο πρωτομάστορας χωρίς ντροπή

Ρίχνει το μέγα λίθο.....

Η  τάξη ξεσηκώνεται .

Μετά από τόση ανάσταση

Απέθαναν κι οι δυο!

Στη γέφυρα θυσιάζεται η αγάπη!

Όρθια και μόνη

Εγώ

Φρουρώ

Το  ποίημα…….

                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ….

Υ.Γ: ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΗΛΙΑ.....