Μην πεις πως μια φωνή δεν φτάνει. Μη το πεις. Θε να σιωπήσει.
Πως ένας ήλιος δε φέρνει την καλοκαιριά…. Θα σβήσει.
Πως μια ζωή δε φτάνει για να αλλάξεις τη ζωή.. Θα χαθεί.
Πως μια φωτιά δε διώχνει την βαρυχειμωνιά..Δεν θα ανάψει.
Πως ένας
ψίθυρος είναι άχρηστος.. Πολλοί.....γίνονται κραυγή!
Μαρία Φούκα.
Διότι ο κόσμος είναι μικρός αλλά και μέγας. Και η κάθε σκέψη ή πράξη μικρή και μεγάλη ταυτόχρονα. Άλλωστε σαν αφετηρία έχουν το ίδιο γράμμα το Μ μικρό ή μεγάλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες ακριβώς αυτό που ήθελα να πω Γιάννη...Φιλιά πολλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή