ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ...

Κορίτσι να διστάζω να βραχώ

Με τις ανατολές σου.

Που πάσχιζαν να ανθίσουν

Σε πλέγματα συρμάτινα με αγκάθια.

Σαν ήλιος που δεν φυλακίζεται

Εσύ στητός και φεγγοβόλος

Ελευθερία απαιτούσες πάντα.

Πιο λίγο τίποτα .Με πείσμα.

Πάντα το πιο πολύ. Γι αυτό

Δεν παίρνω απόφαση να πάψω

Να μιλώ για Σένα. Σε ταξιδεύω

Ακόμα τώρα. Που ακροβατείς

Στα σύννεφα σε ταξιδεύω.

Δανείζομαι βροχές . Σε βρέχω.

Καφέ να πιείς στην ίδια κούπα

Φέρνω. Δεν κλαίω. Γελώ.

Και μια παρτίδα παίζουμε .

Με αφήνεις να κερδίσω.

       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Αφιερωμένο στο Βασίλη μου....