Η ΓΥΝΑΙΚΑ......

Ρωμαλέα πάντα αντιστέκεται στο βλέμμα

που η Ζωή με τα ματόκλαδά του γνέφει.

Δεν ξέρει λέει τι θα φέρουνε τα σύννεφα

Κι η μπόρα που μπορεί να  μην  αργήσει.

Αγέρωχη γυναίκα ακόμα και στον ύπνο της

Δεν επιτρέπει στα όνειρα να αγγίξουν

Το κρεβάτι της. Όταν ξυπνά, κινδύνους

Προφασίζεται. Και κάνει πως δεν βλέπει.

Χειρονομεί  αντιφάσεις και διλήμματα .

Εξηγεί με στόμφο τα πανάρχαια γιατί.

Πυροβολεί βροχές τις χιλιοειπωμένες

Λέξεις. Αυτές βαλτώνουν απ΄ το φόβο.

Βιάζονται να προσποιηθούν ,να πλήξουν.

Αγέρωχη υπνοβατεί στους δρόμους.

Πάει καταπάνω στα αυτοκίνητα . Δεν απαντά

 Στις ερωτήσεις . Διακόπτει τις φωνές.

Φίλοι φυλλορροούν φιλιά στις λεωφόρους.

Λείπουν. Λειψή παλεύει να τελειώσει η μέρα.

Να περπατήσει δαιδαλώδεις διαδρομές .

Σαν σουρουπώνει πασχίζουνε να φέξουν.

Να φωτίσουν βήματα ,να παίξουνε κρυφτό.

Οι Φόβοι. Τα προτελευταία λόγια. Του τέλους

Θέλει να ξεχάσει την αρχή. Μετρά αντίστροφα.

Νικιέται και νικάει κάθε μέρα  η Γυναίκα.

                                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.