ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ...

Διάφανος ήτανε σαν το γυαλί.

Ισορροπούσε σε συμπτώσεις.

Στου ξυραφιού την κόψη πάντα.

Ακροβατούσε. Μάντευε.

Ξεγέλαγε τον κίνδυνο. Δινόταν

Σε μαγικές στιγμές και πόθους.

Είχε έναν τρόπο να πενθεί

Να νοιάζεται. Να επιμένει.

Να δύναται τα πάντα.

Επιζητούσε λάμψεις γέλιου

Εκβίαζε χαρές .Ερμήνευε

Σημάδια. Κώδικες μυστικούς.

Αλήτευε σε ακρογιαλιές .

Φωτιές που ανάβουν οι τσιγγάνοι

Νοσταλγούσε .Ανέμιζε  το φόβο

Του τη νύχτα. Ανυποχώρητος

Να αφήσει ό,τι αγαπούσε.

                                     ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ