ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ..

Δεν είμαι εναντίον της χαράς και όλων  εκείνων που  αισθάνονται την ανάγκη να την εκδηλώσουν ιδιαίτερα τις μέρες αυτές που παραδοσιακά έχουν αυτό το χαρούμενο χρώμα της εξωστρέφειας και του κεφιού..Φτάνει να μην θέτουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους και τους άλλους..Και δεν θα μιλήσω εδώ για τον περίφημο ιο που πρωταγωνιστεί  στις κάθε είδους οθόνες με φοβερούς και τρομερούς τίτλους. Όχι γιατί θεωρώ το θέμα μικρής σημασίας αλλά επειδή νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι παίρνουμε τα μέτρα μας και είμαστε σε κατάσταση αναμονής . Μιλάω για τον πόλεμο Τουρκίας –Συρίας και τις φοβερές επιπτώσεις που έχει τόσο στους δυο αυτούς λαούς όσο και στη χώρα μας με τον τεράστιο αριθμό προσφύγων που δημιουργεί καθώς και για όλους τους πολέμους που τα τελευταία χρόνια έχουν αποσταθεροποιήσει την Ανατολή με ευθύνη κυρίως της Δύσης και των συμφερόντων της . Κι ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι  έχουν αναγκαστεί να ξεριζωθούν ως παράπλευρη συνέπεια κανείς δεν μιλά με σοβαρότητα για κατάπαυση πυρός και για τερματισμό των πολέμων. Αντίθετα κλείνουν τα Σύνορα – δεν θεωρώ το μέτρο λύση στο πρόβλημα- και καταφέρονται εναντίον όσων προσπαθούν να εξασφαλίσουν μια ζωή στη Δύση που την φαντάζονται πιο ειρηνική και πλούσια. Κι ενώ στα σύνορά μας η κατάσταση είναι ιδιαίτερα τεταμένη με ανθρώπινες τραγικές φιγούρες στο άνθος της νιότης τους να διώκονται ως λεπροί, όμηροι στα  επικοινωνιακά παιχνίδια του Ερντογάν και άλλων γνωστών αγνώστων,  εμείς – δεν εξαιρώ τον εαυτό μου-  τυρβαζόμεθα  περί πολλά καρναβαλικά και άλλα σαν να μη μας αγγίζει τίποτα από αυτά τα θλιβερά. Θα μου πείτε : Έτσι είναι η ζωή . Εδώ στην Κατοχή οι άνθρωποι έτρεχαν να δουν θέατρο αψηφώντας την απαγόρευση της κυκλοφορίας και την πείνα. Σωστά . Απλώς με θλίβει η παντελής έλλειψη ευαισθησίας που παρατηρώ σε όλους μας τη στιγμή που ξυστά δίπλα μας μαίνεται το Χάος. Καλές Απόκριες και καλή Καθαρά Δευτέρα σε όλους τους φίλους μου!

                                                                ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Σε όσους βιαστούν να μου πουν –αν τους λυπάσαι , να τους πάρεις στο σπίτι σου-απαντώ. Όπως πάντα αποπροσανατολίζετε τον κόσμο με επιχειρήματα της πλάκας. Δεν εννοώ να τους ανοίξουμε τα Σύνορα – αν και λόγοι καθαρά ανθρωπιστικοί και θρησκευτικοί θα το συζητούσαν- Πιστεύω όμως ότι το πρόβλημα αυτό δεν λύνεται αν εξοντώσουμε τους πρόσφυγες αφήνοντάς τους να πεθάνουν από το κρύο στον Έβρο ή πνίγοντάς τους στη θάλασσα.  Αντίθετα πρέπει να θέσουμε προ των ευθυνών τους Εκείνους που οδηγήσανε με το πιστόλι στο κρόταφο τους λαούς στο αδιέξοδο της προσφυγιάς και του ξεριζωμού.
  
Αυτό που εννοώ δηλαδή, είναι ότι δεν ευθύνεται ο απελπισμένος άνθρωπος που για να επιβιώσει αυτός και τα παιδιά του θέλει να περάσει τα όποια Ευρωπαϊκά σύνορα. Ευθύνεται αυτός που τον χρησιμοποιεί για να λύσει τα δικά του πολιτικά αδιέξοδα και κυρίως  αυτός που τον εξωθεί να φύγει από τον τόπο του με πολέμους ή την φτώχεια και την ανέχεια..Γιατί αυτός που περπατάει χιλιόμετρα για να περάσει τα όποια σύνορα υπάρχει. Δεν είναι ηθοποιός που υποκρίνεται τον ξεριζωμένο. Είναι αληθινός απελπισμένος.Τα δελτία ειδήσεων σιωπούν και δείχνουν ως ενόχους ανθρώπους σε απόγνωση. Κανένας λόγος δεν γίνεται για τους Δυτικούς υπαίτιους της ανθρωπιστικής αυτής καταστροφής.  Κανένας λόγος για τους πολέμους. Δεν φταίει το όπλο κύριοι. Φταίει αυτός που πατάει την σκανδάλη...