Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΚΡΥΒΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ…

Ξύπναγε πάντοτε νωρίς για τη δουλειά για να κρύψει τα φτερά του κάτω από το μπλέ πουκάμισο και το αδιάβροχο που είχε  αγοράσει μια βροχερή μέρα στο Βερολίνο. Ή στο γκρι σακάκι με τις μπλε τσέπες ή στο καφέ μπουφάν, δώρο γενεθλίων… Τέλος πάντων, κάπου να τα κρύψει πριν φανεί το παράδοξο του πράγματος..Άνθρωπος με φτερά που πετάνε..

Έπινε τον καφέ του στην ίδια  κούπα , δώρο από αυτά που δεν ξέρεις τι να πάρεις και λες μια κούπα πάντα χρειάζεται και στο τέλος γίνονται τα πιο αγαπημένα. Δεν θυμήθηκε ποτέ ποιος του τη χάρισε. Έριχνε μια τελευταία ματιά στα κλειδιά του, στα γυαλιά του, στο κινητό του..Άνοιγε την πόρτα και πεταγόταν στο δρόμο .Τα φτερά του  τρώγονταν να ανοίξουν. Αλλά ανάμεσα στους ανθρώπους αυτό ήταν άκρως επικίνδυνο.. Η συμπεριφορά του  θα χαρακτηριζόταν αποκλίνουσα , ψυχοπαθολογική με έντονες ριπές διαταραχής και θα έμπλεκε πάλι σε σκοτούρες..

Να εξηγεί σε κάθε πικραμένο ότι αυτό ήταν ένα δικό του χαρακτηριστικό που δεν μπορούσε να το διορθώσει γιατί πολύ απλά ήταν καταδικό του, φύση του, μελωδία στη  πολύ προσωπική του σύνθεση που μιλούσε  για ουρανό, ανοιχτούς ωκεανούς  και σύννεφα με  σχέδια στον μακρινό ορίζοντα… Τρέλες δηλαδή..

Εκείνο το πρωί , όπως κάθε πρωί ,είχε κρύψει τα φτερά του. Έφτασε στο γραφείο του καθυστερημένος αφού δυο λεωφορεία είχαν περάσει γεμάτα και δεν είχε καταφέρει να επιβιβαστεί σπρώχνοντας και βρίζοντας όπως οι άλλοι. Δεν καταδεχόταν τέτοιες συμπεριφορές,αυτό όμως δεν σήμαινε ότι δεν αγχωνόταν μήπως καθυστερήσει..Εκείνο το πρωί μάλιστα αγχώθηκε τόσο που παραλίγο να βγάλει τα φτερά του και να πετάξει..Θυμήθηκε όμως αυτό που είχε διαβάσει όταν πήγαινε Γυμνάσιο στο βιβλίο της Γλώσσας: Ομαλή συμπεριφορά είναι αυτή που προσαρμόζεται στο φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα και τη μεγαλύτερη δυνατή ευτυχία. Θυμήθηκε επίσης ότι συνέχιζε κάπως έτσι..Δυο όψεις προσαρμογής του ανθρώπου υπάρχουν :Η διαπροσωπική και η ενδοπροσωπική.. Ικανοποιητική διαπροσωπική σχέση προσαρμογής είναι αυτή που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κοινωνικής ομάδας , έχει συναντίληψη , και χαλιναγωγεί τις παρορμήσεις και τις αντιδράσεις της..Ενδοπροσωπική πάλι δεν θυμόταν τι πάει να πει αλλά με κάποιο τρόπο θα αναφερόταν στον εαυτό του… Εκείνο το πρωί που αργοπόρησε του έφτανε να μη διαρραγεί η Διαπροσωπική σχέση προσαρμογής..Και έκρυψε τα φτερά του ..

Ήταν ερωτευμένος με το διπλανό κορίτσι στο γραφείο αλλά πώς θα μπορούσε να της εξομολογηθεί τον έρωτά του..Αργά η γρήγορα θα έπρεπε να της φανερώσει το μυστικό των φτερών του και αυτή δεν θα ήξερε από πού να φύγει..Ποια θα ήθελε να έχει σχέση με κάποιον που έχει φτερά.. Όσο δελεαστικό κι αν ακούγεται όταν έχει μποτιλιάρισμα, δεν ήταν κατάλληλος για γαμπρός.. Άσε που αυτή  είχε και υψοφοβία  και έκανε χρόνια ψυχανάλυση για να την ξεπεράσει..Καμιά τύχη στον έρωτα , σκέφτηκε..Και έκρυψε τον έρωτά του.

Αρκέστηκε λοιπόν να της χαμογελάσει και κρύφτηκε πίσω από τα χαρτιά του. Άνοιξε τον υπολογιστή του και έλεγξε τα email  του..Κανένα ενδιαφέρον .Ένα μόνο με αριθμό 17  και ημερομηνία χθεσινή  του τράβηξε την προσοχή..Κάποιος είχε απαντήσει στην πρόθεσή του να πουλήσει το πατρικό του ..Απάντησε αμέσως και κανόνισε ραντεβού το ίδιο απόγευμα στις 6..Είχε μάθει από μικρός να είναι αποφασιστικός σε σχέση με τα υλικά πράγματα..Το πατρικό σπίτι βέβαια δεν είναι απλά ένα υλικό πράγμα αλλά ήθελε να ξεμπερδεύει με το παρελθόν..Δεν θα επέτρεπε τώρα στον εαυτό του να πισωγυρίσει. Γιατί όσο να πεις, το πατρικό του ….Και έκρυψε τη λύπη του..

Δούλεψε αρκετές ώρες χωρίς διακοπή..Έκανε όλα όσα του ζητήθηκαν με υπερβάλλοντα ζήλο και με επίδειξη σχεδόν μιας απαράμιλλης εργατικότητας σαν αυτή που έδειχνε μαθητής όταν έπρεπε να παραδώσει εργασίες εφτά ωρών στην πιο δύσκολη μέρα της εβδομάδας..Με τα καλύτερά του γράμματα και με τα καλύτερά του ψέματα..Φυσικά δεν περίμενε να καταλάβει κανείς την κούρασή του ούτε τότε ούτε τώρα..Οι καθηγητές του ήταν όπως και το αφεντικό του. Ευχάριστα  στρογγυλοποιημένοι και δυσάρεστα αδιάφοροι..Α..και άκρως απαιτητικοί στα χρονοδιαγράμματα και τις προθεσμίες ..Και μόνο στη σκέψη τους ένιωθε την πίεση του να ανεβαίνει και τα φτερά του να φουσκώνουν στην πλάτη του ως ένδειξη διαμαρτυρίας..Βρήκε όμως αμέσως την ψυχραιμία του και έκρυψε το θυμό του…

Η κοπέλα  από το  διπλανό γραφείο ήρθε κοντά του..Τον φώναξε με νάζι με το όνομά του και τον ακούμπησε στην πλάτη σε μια προσπάθεια να τον πλησιάσει λίγο περισσότερο ακολουθώντας μάλλον τις συμβουλές κάποιας φίλης που συνήθιζε να κάνει την προξενήτρα στις παρέες και να παντρεύει κόσμο..Στους χωρισμούς τους βέβαια δεν ανακατεύεται ποτέ..Ας πρόσεχαν..Η ζωή έχει και συμβιβασμούς και η μεγαλύτερη αρετή των παντρεμένων πρέπει να είναι η συναντίληψη και η προσαρμοστικότητα.. Το λέει και το τραγούδι..Τα όνειρά μου κόκκινα, τα όνειρά σου άσπρα, ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έχουνε γίνει ρόζ.. Το κορίτσι του πρότεινε με χαμόγελο μια βόλτα το Σαββατοκύριακο..Δέχτηκε..Αλλά κρατούσε πάντοτε μικρό καλάθι..Σίγουρα δεν θα της αρέσει... Και έκρυψε τη χαρά του..

Η ώρα ήταν 5 και τέταρτο..Έπρεπε να βιαστεί για το ραντεβού του στις 6. Βρήκε επιτέλους αγοραστή για το πατρικό του..Στο λεωφορείο ευτυχώς δεν είχε πολύ κόσμο..Κάθισε στο πίσω μέρος γιατί του άρεσε να παρατηρεί τον κόσμο..Το παζλ των διαφορετικών ματιών που  κοιτούσαν, άλλος την οθόνη του κινητού του, άλλος την εφημερίδα του, άλλη αφηρημένα έξω από το παράθυρο, ενίσχυε την εικόνα που είχε σχηματίσει από μικρός για το σύμπαν..Ότι είναι άγνωστο και γνωστό μαζί, υπερκινητικό και ακίνητο την ίδια στιγμή , αδιάφορο και ενδιαφέρον οπωσδήποτε..Ξανασκέφτηκε το ραντεβού του Σαββατοκύριακου με το κορίτσι αλλά η ιδέα ότι έπρεπε να της μιλήσει για τα φτερά του τον επανέφερε στην πραγματικότητα..Και έκρυψε την ελπίδα του..

Όταν έφτασε στο πατρικό του, άνοιξε την πόρτα βιαστικά..Η ώρα ήταν 6 παρά. Ευτυχώς δεν είχε αφήσει τον αγοραστή να περιμένει έξω στη βροχή..Βροχερή μέρα ήταν και η προηγούμενη που είχε ξανάρθει… Δεν ήξερε  γιατί αλλά στα πατρικά των ανθρώπων προς πώληση ταιριάζει η βροχή.. Είχε καταλήξει σ΄ αυτή τη σκέψη  μετά από μεγάλη περίσκεψη ένα ολόκληρο βράδυ που δεν τον έπιανε ύπνος και τα αχρηστεμένα του φτερά τον ενοχλούσαν τόσο που ευχήθηκε να μην τα είχε..Ναι… Στα πατρικά σπίτια που πουλιούνται, ταιριάζει η βροχή..Προχώρησε στο χώρο που ήταν παλιά το δωμάτιό του..ίδιο και απαράλλακτο όπως το είχε αφήσει πριν από τον μάταιο τούτο κόσμο φύγουν οι γονείς του στους οποἰους μάλλον χρωστούσε τα φτερά του..Και την αχρήστευσή τους… Ίσως πάλι όχι..

Το μάτι του έπεσε σε ένα ντοσιέ που ξεχείλιζε χαρτιά..Οι σημειώσεις του κάθε φορά που παρακολουθούσε ένα βαρετό μάθημα στο σχολείο..Στιχάκια από ποιήματα…. Κάθε φορά που σχεδιάζω μια απόδραση, σκέφτομαι τους φρουρούς με τα σκυλιά, τον προβολέα εκεί πάνω που χτενίζει….. Με τις πρώτες σταγόνες της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι….. Ερωτοκαρδούλες  χαζές και σκίτσα με φτερά..Και ένας ορισμός με κεφαλαία γράμματα..Η δεύτερη όψη προσαρμογής του ανθρώπου είναι η Ενδοπροσωπική ..Στην ομαλή συμπεριφορά ενδοπροσωπική προσαρμογή σημαίνει θετική στάση απέναντι στη ζωή και στον εαυτό του…Με δυο λέξεις..Να τα έχει βρει με τον εαυτό του… Να τα έχει βρεί με τον εαυτό του.. Ώρα Χημείας ήταν ..Τώρα θυμήθηκε…Να τα έχει βρει με τον εαυτό του…

Το κουδούνι χτύπησε και ένας βιαστικός κύριος  έριξε μια ματιά στον χώρο. Από αυτούς που αγοράζουν παλιά σπίτια για να τα γκρεμίσουν..Δεν τον ενδιέφερε είπε, τελικά..Το είχε φανταστεί αλλιώς..Όταν έκλεισε η πόρτα πίσω του το μόνο που ήξερε ήταν ότι δεν θα πουλούσε το σπίτι..Έπρεπε πρώτα να μελετήσει όλες τις σημειώσεις του στα βαρετά μαθήματα ..Αυτό απαιτούσε χρόνο… Όχι , δεν μπορούσε να τις πάρει μαζἰ του..Αυτό απαιτούσε να βρίσκεται στο φυσικό τους χώρο..Να τα βρει με τον εαυτό του…. Έφυγε  σίγουρος πως θα ξαναγυρίσει…

Το Σαββατοκύριακο στο ραντεβού με το κορίτσι πήγε χαρούμενος..Και αποφασισμένος να μη κρύψει τίποτα..Δεν περίμενε ούτε καν να παραγγείλουν..Έχω στη πλάτη μου φτερά , της είπε..Το έχω καταλάβει , απάντησε εκείνη..Παρήγγειλε σκέτο καφέ..Για πρώτη φορά δεν έκρυψε τίποτα…

                                                ΦΟΥΚΑ ΜΑΡΙΑ

Υ.Γ: Το αφιερώνω σε αυτούς που δεν κρύβουν ποτέ τα φτερά τους…