ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ 2002....

 Η πορτοκαλένια του Ο.Ελύτη….

Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου
που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει,
σιγά-σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια!

Eτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί,
έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα,
έτσι καθώς αστραψανε χελιδονοουρές,
σάστησαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές,
σάστησαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια,
κι όλα μαζί συνάχτηκάν κι όλα μαζί την είδαν,
κι όλα μαζί τη φώναξαν: Πορτοκαλένια!
Μεθάει το κλήμα κι ο σκορπιός, μεθάει ο κόσμος όλος,
όμως της μέρας η κεντιά τον πόνο δεν αφήνει.
Τη λέει ο νάνος ερωδιός μέσα στα σκουληκάκια,
τη λέει ο χτύπος του νερού μες στις χρυσοστιγμές,
τη λέει κ' η δρόσο στου καλού βοριά το απανωχείλι:

-Σήκω μικρή, μικρή, μικρή πορτοκαλένια!
Oπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει.
Μήτε σε ξέρει ο γελαστός θεός,
που με το χέρι του ανοιχτό στη φλογερή αντηλιά
γυμνή σε δείχνει στους τριανταδυό ανέμους!

Υ.Γ: Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά του 2002 που δίνουν αύριο Πανελλαδικές  εξετάσεις…. Ιδιαίτερα βέβαια στην Πολυξένη και στην Μαριάννα… Καλή επιτυχία , καλές σπουδές και ευτυχισμένη ζωή…….

Γιατί αυτό το ποίημα; Για το ρήμα…. Σήκω ..και για τους τριανταδυό ανέμους… Και τα δυο ταιριάζουν με τον αγώνα που ξεκινάνε αύριο. Τέλος  για το όλο σκηνικό του ποιήματος, εκφραστικό και μη, που παραπέμπει στην καρποφορία, στην ομορφιά και στα νιάτα. … …Καλή  δὐναμη  παιδιά!!!!!!!!!!!!!!!!!

                                                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ