ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ
Μερικοί άνθρωποι
γεννιούνται λες με την αύρα της καλοσύνης μέσα στα μάτια τους. Την σφραγίδα της
αθωότητας στο χαμόγελό τους. Ό,τι και να γίνει , ό,τι και να συμβεί έχουν μια
αποστολή δεδομένη και αναλλοίωτη. Να μας ξεκουράζουν τη ψυχή και τα μάτια.
Δύσκολη αποστολή μα φαίνεται να είναι παιχνιδάκι γι αυτούς. Δεν προσποιούνται ,
δεν υποκρίνονται, δεν προσπαθούν καν γι αυτό. Τους βγαίνει αβίαστα όπως ένας ρυάκι
από την κορυφή ενός βουνού που τρέχει προς τη θάλασσα. Δεν μπορεί να κάνει
διαφορετικά παρά να τρέχει προς αυτή. Ακολουθώντας μια διαφορετική βαρύτητα οι
άνθρωποι αυτοί δεν σε πλακώνουν με το βλέμμα τους ούτε με τον λόγο τους.
Υπάρχουν εκεί για να σε λυτρώνουν από έναν κόμπο στο λαιμό, από μια ασήκωτη
συννεφιά, από μια γκρίζα μπόρα. Υπάρχουν εκεί με μια ελαφράδα, μια χαρούμενη
επιπολαιότητα , μια ευλογημένη έλλειψη σοβαρότητας που σε σώζει από την σκοτεινιά
και την μιζέρια του τύπου –πόσο δύσκολη είναι η ζωή και πόσο σοβαρά πρέπει να την πάρουμε- Αγαπώ τους
ανθρώπους που είναι έτσι. Χαλαροί ακόμα
κι αν βαδίζουν τον Γολγοθά τους. Αγαπώ το χιούμορ που νικά την έπαρση μια μεγάλης και σοβαρής κουβέντας.
Αγαπώ τον χορό των λέξεων γύρω από μια απλή και καθαρή συνύπαρξη φίλων που ακόμα και το πένθος το
ντύνουν με χρώμα όχι απαραίτητα μαύρο.Δύσκολο να είσαι τέτοιος. Ποτέ δεν τα κατάφερα. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο Θανάσης Βέγγος. Ένας άνθρωπος παντός καιρού, ο
καλός μας άνθρωπος, ο δικός μας άνθρωπος. Σαν σήμερα , 3 του Μάη έφυγε από
κοντά μας . Αλλά είναι και υπάρχει. Να μας θυμίζει την Πλατωνική Ιδέα της Καλοσύνης
Και της Αθωότητας. Το Γέλιο και το Χαμόγελο. Την Ευλογημένη Αφέλεια . Την Πίστη
στην Αγαθότητα των Ανθρώπων. Και των Ανθρωπάκων. Την Πίστη στην Επιείκεια και
στην Αγάπη . Και τέλος την Πίστη στην Τέχνη που χαρίζει την Κάθαρση όχι τόσο ως
Γνώση και Μόρφωση όσο ως Καλλιέργεια Πνεύματος και Ψυχής.
Υ.Γ: Ο Θανάσης Βέγγος
ήταν ο ηθοποιός που αγαπούσες, Βασίλη. Θυμάσαι; Σήμερα εντελώς συμπτωματικά ,
μετά από έξι χρόνια απόλυτης ακινησίας θα χαρίσω την αγαπημένη σου Πορτοκαλί Βέσπα για να αποκτήσει πάλι ζωή. Πιστεύω να χαρείς. Μην ανησυχείς..Θα πάει σε καλά χέρια. Όχι μακριά. Εδώ δίπλα. Θα την βλέπω και θα την ακούω..Ζωντανή πάλι.. Σαν να σε βλέπω να μου αφηγείσαι την αγαπημένη σου σκηνή με τον Βέγγο. <<
Καλέ μου Άνθρωπε..ξέρεις από βέσπα;;;>> Βεσπούλα μου , καλά σου ταξίδια ….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου