Μπορεί το σενάριο στον
μαγικό φόντο της Σμύρνης αλλά και της Πόλης να είναι πολλά υποσχόμενο, όμως η
πλοκή της ταινίας είναι μάλλον αδέξια
και αδύναμη μπροστά στις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων που βίωσαν τον ξεριζωμό
από την Μ.Ασία. Παρόλα αυτά , η μουσική της ταινίας και οι ερμηνείες των τραγουδιών σε ταξιδεύουν
και σε οδηγούν να θυμηθείς, να νοσταλγήσεις και να φανταστείς τα δικά σου σενάρια με ήρωες
τους διωγμένους από τις εστίες τους Μικρασιάτες. Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία
για το όλο ζήτημα, λόγω της Μικρασιατικής καταγωγής μου από την πλευρά της μητέρας
μου, η οποία είναι παιδί των Προσφυγικών της Πάτρας, με γονείς δηλαδή που ήρθαν πρόσφυγες
και όχι μετανάστες από την Μικρά Ασία, δεν θα μιλήσω αρνητικά για την ταινία.
Μάλιστα τις σκηνές στα παλαιοπωλεία της Αθήνας αλλά και της Σμύρνης όπου
κρύβεται το παρελθόν των ξεριζωμένων μέσα στα προσωπικά τους αντικείμενα που
ευτυχώς ή δυστυχώς ζουν περισσότερο από τους ανθρώπους, τις βρήκα ιδιαίτερα
γοητευτικές. Όπως και τον τίτλο της ταινίας. Ένας λόγος, που με παρακίνησε να
τη δω, ήταν αυτός.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου