Δυο ρόδες πόδια
καρφωμένα
Στη γη που σείεται με
το χορό του
Και δυο άσπρα χέρια
απλωμένα
Φτερά ,φιλιά στο
μάγουλό του.
Γιατί ο χορός θέλει
ψυχή φευγάτη
Που ακροβατεί στον
ίδιο πόνο
Θέλει τραγούδι με αυταπάτη
Και όχι ένα ζευγάρι
πόδια μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Το αφιερώνω με
αγάπη στο Μανώλη που δεν γνωρίζω. Εύχομαι να έχει πάντοτε γύρω του ανθρώπους να
τον αγαπούν γιατί το αξίζει χίλιες φορές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου