ΜΑΓΙΣΣΑ ΗΤΑΝ...

ΜΗΔΕΙΑ…..

Όταν  για  τον  Ιάσονα

Με  μαγεμένα εγκλήματα νικούσε

-κομμάτια πεταμένα αδελφικά στη θάλασσα-

Νόμιζε πως ο έρωτας  διαρκούσε.

Μάγια ήξερε πολλά για να τον δέσει

Στα πορφυρά της  ρούχα.

-Όσο να πεις , αίμα  ήταν  της Κίρκης –

Πάλι, ο Ιάσονας  το δέρας το χρυσόμαλλο

Μαζί της ήθελε.

-την πίτα και τον σκύλο…-

 Η Γλαύκη ήταν αναπόφευκτη λοιπόν.

Εκείνη  η άμοιρη ερωμένη ,λέω,

Που νεκρούς γάμους έκανε με τον Ιάσονα.

Η  Μήδεια , μια ξένη , επέβαλε το νόμο της

Στην ξένη χώρα.

Αίμα, το τίμημα του προδομένου έρωτα.

Όχι γιατί ερωτεύτηκε άλλη.

Όσο γιατί δεν ερωτεύτηκε .

Και εξουσία έψαχνε πάλι.

Η Γλαύκη ,κόρη βασιλιά, ήταν απλώς το μέσον.

Και μια του κλέφτη…δυο….

Ανέβηκε στο φτερωτό δρακόντειο άρμα

Και έπαιξε κρυφτό με τα νεκρά παιδιά της.

Τα νεκρά;;;;

Όχι βέβαια….

Μάγισσα ήταν……

               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ:  Μου αρέσουν οι άλλες εκδοχές των πραγμάτων…