ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΚΡΙΒΕ ΜΟΥ ΗΛΙΑ.....

Δεν ξέρω να πω τώρα

 τα μεγάλα λόγια.

Δειλιάζω να ζητώ

Επίσημες συγγνώμες

Για άστοχα φερσίματα

 Και χειρισμούς.

Δεν γνωρίζω πώς

Να σου πω για να ξέρεις

Ότι ο κόσμος υπάρχει

 Για μένα

Επειδή εσύ χαμογελάς

Και σβήνει ο ήλιος

 Ακριβέ μου

Που μου τον  θυμίζεις

Όταν τα μάτια σου

Μοιάζουν

Δυο σύννεφα γκρίζα.

Όλα τα αντέχω για σένα

Όλα τα μπορώ.

Φτάνει να υπάρχεις

Κάπου

Που έχει φως και ζωή

Να αιωρείσαι σε δρόμους

Βατούς

Που με ανεμόσκαλες

Ανεβαίνω

 Εγώ

Μαζί σου .

         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

 Υ.Γ: Αφιερωμένο στο γιο μου, που κλείνει σήμερα τα δεκαπέντε του χρόνια.....