Χρόνια πολλά και ευλογημένα γλυκέ μου Ηλία...Οι στίχοι αυτοί αφιερωμένοι σε σένα με όλη μου την αγάπη..

Μου βάσταξες τις σκαλωσιές του ήλιου – ώσπου αναλήφθηκα.

Είδα τον κόσμο από το ύψος του τελευταίου φωτός.

Είσαι συ, που με βοήθησες ν’ ανακαλύψω λοιπόν

πως ο κόσμος γυρίζει έξω απ’ τη νύχτα.

Πως ο άνθρωπος είναι ένα σύστημα ήλιου. Πως όλα

τα κύτταρά μου είναι λίμνες που αναδίνουνε φως…

                                                                          

                                                                Νικηφόρος Βρεττάκος << Ο χορός του κορυδαλλού >>