Η πίστη: ποίημα του
Δεν έχεις
πίστη, όταν τα στάχυα σου
προσμένεις να γενούν σιτάρι,
κι απ'
τ' άκαρπο δεντρί που κέντρωσες
προσμένεις καρπερό βλαστάρι.
Πίστη έχεις, όταν απ' το χέρσωμα
κι απ'
τ' αστραποκαμένα ξύλα
προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους
και
καταπράσινα τα φύλλα.
Δεν έχεις πίστη, όταν τ' απόβραδο
προσμένεις να προβάλουν τ' άστρα
και με
του πετεινού το λάλημα
να φέξει
αυγή ροδογελάστρα.
Πίστη
έχεις, όταν όσο αλόγιστο
και
πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει
προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα
κι αστροφεγγιά
το μεσημέρι.
Δεν έχεις πίστη, όταν πιστεύοντας
ρωτάς
την κρίση και τη γνώση
δεν έχεις πίστη, όταν την πίστη σου
στο
λογικό έχεις θεμελιώσει.
Πίστη
έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
τ'
ανάβεις στο βωμό της τάμα
κι αν
κάποιο τάμα σου ειν' αδύνατο,
προσμένεις
να γενεί το θαύμα.
Υ.Γ: Δροσίνης βραδιάτικα! Ομοιοκαταληξίες και
μελό… Όλα έχουν μια εξήγηση . Το τραγούδι αυτό είναι αγαπημένο των γονιών μου. Στα
αυτιά μου έχω τις μελωδικές φωνές τους που συνοδεύονταν από το μαντολίνο του
πατέρα μου. Πάντα ήξερα απέξω τους στίχους του. Η πίστη! Πόσο θα ήθελα να
πιστεύω στην πρόνοια του καλού Θεού, στην καλοσύνη των Ανθρώπων, στην νίκη της Δικαιοσύνης,
στην επικράτηση της Ευτυχίας, στην ευόδωση των Ονείρων..Να έχω ακλόνητη πίστη. Και
όταν λέω να πιστεύω , εννοώ με δύναμη, με απόλυτη εμπιστοσύνη σε κάτι έξω από
μένα. Κουράστηκα να πρέπει να πιστεύω μόνο σε μένα, να επιστρατεύω την λογική, τις
στατιστικές, και τα αποφθέγματα πεπερασμένων όντων. Προτιμώ την τρέλα της πίστης
που δεν υπολογίζει πιθανότητες, κανονικές συνθήκες, φυσιολογικές ατμόσφαιρες, επιστημονικές
αναλύσεις και βάθρα θετικών συμπερασμάτων. Ξεκινώ από σήμερα. Να πιστεύω χωρίς
εκπτώσεις, αμφιβολίες, δεύτερες σκέψεις. Είναι μαγκιά να πιστεύεις. Να
παραδέχεσαι την ανάγκη μιας πίστης. Έτσι που να βουτάς στο κενό , πιστεύοντας
ότι την τελευταία στιγμή θα ανοίξει το αλεξίπτωτο, αν και έχεις ξεχάσει πώς
ανοίγει. Να ακροβατείς στο κενό χωρίς δίχτυ που θα εμφανιστεί μόνο όταν χάσεις
την ισορροπία σου. Και θα το βλέπουν μόνο όσοι έχουν πίστη. Οι υπόλοιποι μάταια
θα περιμένουν την πτώση σου!!!
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου