ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ...

Αναζητώντας το πνεύμα των Χριστουγέννων….

Το  ψάχνω στους ανθρώπους.  Σε αγκαλιές ζεστές , ανοιχτές στον κόσμο. Σε λόγια που δεν λέγονται τυπικά και νυσταγμένα. Σε καλημέρες με γεμάτο στόμα και μεστή καρδιά, μαθημένη από τα χρόνια να κατανοεί και να πιστεύει. Σε φάλτσα τραγούδια που φανερώνουν χαρά και αγαλλίαση για το θαύμα της Αγάπης. Σε φτωχά αλλά γενναιόδωρα χέρια, σε  ανάπηρα πόδια που χορεύουν στον ύπνο τους.

Το ψάχνω σε σκοτεινούς δρόμους που φωτίζονται από τις καύτρες των τσιγάρων άστεγων ανθρώπων που κάποιοι ανώνυμοι τους μοίρασαν κουβέρτες. Σε ακρογιαλιές με πνιγμένα παιδιά που ακόμα κλαίνε στην αγκαλιά των διασωστών τους που δεν πρόλαβαν.

Το ψάχνω σε μοναχικά βήματα , σε πένθιμα τραγούδια , σε ιδρύματα που πληγώνονται από την καθωσπρέπει ελεημοσύνη . Σε στρατόπεδα προσφύγων που έτσι ή αλλιώς αιμορραγούν αδιαφορία. Σε ρεβεγιόν πολύ μακριά νυχτωμένων ανθρώπων για το τι γίνεται στον κόσμο.

Το ψάχνω στο σύμπαν των παραμυθιών που αναπαύουν τα κοριτσάκια με τα σπίρτα στην αγκαλιά της νεκρής γιαγιάς τους. Στα ποιήματα με χιόνια στο καμπαναριό και σ΄ όλες τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες με τα αναμμένα τζάκια , τις καλοψημένες γαλοπούλες και τα χρωματιστά δώρα κάτω από το δέντρο . Το όνειρο πολλών ανθρώπων απανταχού στον κόσμο.

Το ψάχνω στις  καλοφωτισμένες εκκλησιές , στα πλούσια άμφια , στην έρημο των άνυδρων λόγων ανθρώπων του Θεού που δεν κηρύττουν την αγάπη. Σε προαπαιτούμενα ανερυθρίαστων ρητόρων και σε επιδόματα που πρώτο στόχο έχουν να μη δίνονται. Σε αναιδείς ανθρώπους που υποκρίνονται τους κάποιους άλλους...

Το ψάχνω σε μοναχικά δωμάτια ψυχιατρείων χωρίς επισκεπτήριο , σε ετοιμοθάνατους ανθρώπους χωρίς καμιά ελπίδα , σε παγωμένα σπίτια και γωνιές παρατημένων ανθρώπων……..

                                                                               

                                                Το ψάχνω . Σπάνια το βρίσκω....και βεβαίως όχι στα λόγια του Άνθιμου Θεσσαλονίκης και του Αμβρόσιου Καλαβρύτων...  

   Y.Γ: Το αφιερώνω στους απεργούς πείνας, ασθενείς του νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού..

                                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ