ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗ....

Έφυγε  λοιπόν  η Ευθυμία

Την αποχαιρέτησε όλη  η γειτονιά της

Έλαμπε η ψυχή στην εκκλησία

Και είχε φορέσει τα καλά της…

 

Τα γλυκά  λόγια των ανθρώπων

Που λέγαν μες τα δάκρυά τους

Γίναν καράβια  που τραβάνε

Με φουσκωμένα τα πανιά τους…

 

Να την εταξιδέψουν σ΄ άλλους τόπους

Γαλήνιους και χωρίς πόνο

Σε ένα παράδεισο που εγίνη

Για τους καλούς ανθρώπους μόνο

 

Γιατί με τα χρυσά της χέρια

Πρόσφερε απλόχερα στο κόσμο

Μαργαριτάρια και διαμάντια

Ήταν οι πίτες της με δυόσμο

 

Ήταν μεγάλη η αγκαλιά της

Κουράστηκε πάνω στη γη

Και της αξίζει να ησυχάσει

Μες των αγγέλων τη σιγή

 

Μα για λιγάκι θα ησυχάσει

Και ένα μονάχα  την αγχώνει

Από ψηλά για να βοηθήσει

Με το καλό να ρθει  το εγγόνι…..

 

Θα ναι κοντά του η Ευθυμία

-οι φίλοι την φωνάζουν Έφη-

Και από ψηλά θα κανονίζει

Χαρές να στέλνει από τα νέφη

 

Σε όλους όσους αγαπούσε

Σε ολόκληρη τη γειτονιά της

Γιατί οι καλοί ποτέ δε φεύγουν

Μένει μαζί μας η καρδιά τους……

                                 ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ:  ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΕΦΗ…..