Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

ΞΕΡΩ...



 ΕΡΜΗΝΕΙΑ .

Θα κατεβάσω απ’ το ταβάνι σου τα αστέρια
κι όλο τον κόσμο σου θ’ αφήσω χτυπημένο
ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια
νιώθω να σφίγγουν την ζωή μου κρύα χέρια
και με το θάρρος μου απ’ τα γόνατα κομμένο.

Όμως απόψε πρέπει να τα καταφέρω
δεν έχω δύναμη τα πόδια μου να πάρω
μακάρι να `τανε κάπως αλλιώς δεν ξέρω
μακάρι να `τανε και πάλι να σε θέλω
και να σου πω: "σήκω μαζί μου θα σε πάρω"
και να σου πω.....

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω
φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω
να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

Βγαίνω στο δρόμο και σκουπίζω τα αίματά σου
κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω
"να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ’ τα όνειρά σου"
"να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου"
πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω
φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου
νιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω
να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου.

Υ.Γ: Από τους έτσι κι αλλιώς υπέροχους στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου διαλέγω σήμερα τους εξής:

Ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια
Νιώθω να σφίγγουν τη ζωή μου κρύα χέρια
Και  με το θάρρος μου απ΄ τα γόνατα κομμένο

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω
Φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω τη ζωή μου…

Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι τους αόρατους εχθρούς, τους εξουσιοδοτημένους  φίλους, τους όψιμους συμπαραστάτες, τις αδίστακτες εξουσίες , τις κακές προθέσεις… Είπα φοβάμαι..Πάντα όμως πολεμώ…
                                                ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου