ΣΤΙΧΟΙ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ
Το χέρι δώσ’ μου, δώσ’
μου την καρδιά σου
και πάμε, αν θέλεις, ως τον ουρανό.
Τραγούδι του Σεπτέμβρη είν’ η ματιά σου,
αυτά τα μάτια πόσο τ’ αγαπώ.
Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ’ αγέρι,
τον δρόμο κι αν τον σκέπασ’ η βροχή,
για μας είν’ ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι,
η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη.
Στα χέρια μου έλα τώρα και κοιμήσου
κι εγώ τις νύχτες θα σου τραγουδώ.
Κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου:
Σεπτέμβρη σου `χα πει πως σ’ αγαπώ.
και πάμε, αν θέλεις, ως τον ουρανό.
Τραγούδι του Σεπτέμβρη είν’ η ματιά σου,
αυτά τα μάτια πόσο τ’ αγαπώ.
Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ’ αγέρι,
τον δρόμο κι αν τον σκέπασ’ η βροχή,
για μας είν’ ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι,
η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη.
Στα χέρια μου έλα τώρα και κοιμήσου
κι εγώ τις νύχτες θα σου τραγουδώ.
Κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου:
Σεπτέμβρη σου `χα πει πως σ’ αγαπώ.
Υ.Γ: Μελαγχολικό αλλά ωραίο. Ταιριάζει με την Αθήνα που ταξίδεψα σήμερα.
Την πόλη των φοιτητικών μας χρόνων. Περπάτησα με το παιδί μας εκεί που περπατήσαμε μαζί. Στα ίδια μέρη.
Κέντρο , Νομική, Πλάκα Εξάρχεια.
Σεπτέμβρης . Ο μήνας που δεν σε αφήνει να ξεχάσεις ότι το Καλοκαίρι
έφυγε πια ανεπιστρεπτί. Και ό,τι αυτό συμβολίζει…
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου