ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΣΚΟΤΩΜΕΝΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ....

«Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς. Μα δε σκοτώνω άστρα.» Κική Δημουλά

Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά.
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.

Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα.

Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.

Υπολόγισε τώρα τι φτερά ταπείνωσε
ενός κλουβιού το ύψος ότι τάχα
κελαηδούσαν γήινα καθημερινά
λες και η ανάγκη υπέργεια να κελαηδήσεις 
δεν είναι γήινη καθημερινή.

Κυνηγέ,
υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά.
Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.

Λυτρώσου.
Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα
κάποια τα βρήκε αζύγιαστη
ή ζυγιασμένη σφαίρα.

Ηρέμησε λοιπόν.
Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.

                               ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ (ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΠΟΡΙΣΜΑ) ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Υ.Γ: Οι απωθημένοι μας φόβοι, οι ενοχές, οι τύψεις, τα δάκρυα και τα όνειρα. Στο όνομά τους σκοτώνουμε  τους φίλους μας , τους αγαπημένους μας, τα παιδιά μας. Κλείνουμε την πόρτα στα άστρα της εφηβείας τους , της άλλης ματιά στους. Τα παράθυρα στην καταιγίδα τους. Να μη βραχούμε με τα δάκρυά τους. Γιατί δεν πρέπει να κλαίνε. Να γίνουν σαν και μας. Σκοτώνουμε σε κάθε ευκαιρία το πέταγμα τους γιατί μας φαίνεται αζύγιστο και παράτολμο. Θα αποτύχουν σαν και μας. Αυτό λέμε. Και προσπαθούμε μάταια να λύσουμε το αίνιγμα της ευτυχίας τους, για να τους το δώσουμε έτοιμο.. Αυτά όμως είναι άλλα μαθηματικά . Και δεν το καταλάβαμε. Τώρα το ξέρουμε. Κάθε ψυχή του κόσμου αυτού έχει το δικό της αποκλειστικό και μοναδικό σύμπαν. Εκεί πρέπει να νιώθει κυρίαρχη. Να φτιάξει και να γκρεμίσει. Των παιδιών μας οι κόσμοι που ταξιδεύουν στα μάτια τους σκοτώνονται με λόγια .Τα έργα απλώς επιτελούν  την διαδικασία της ταφής. Το μεγαλύτερο λοιπόν παράσημό μας είναι οι στίχοι: Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς
μα δε σκοτώνω άστρα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ .ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

                                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ